تبیین ارتباط زیرساختار پارامتریک و الگوهای هندسی ایران به واسطه ی الگوهای نورگیری و حرکت نور در موزه

هدف اصلی این تحقیق تبیین ارتباط زیرساختار پارامتریک و الگوهای هندسی ایران به واسطه ی الگوهای نورگیری و حرکت نور در موزه است ،که درعین توجه به ویژگی هایی که یک موزه با توجه به تمامی جنبه های روانشناسی ، کالبدی ، اجتماعی ، فرهنگی و ... باید دارا باشد ، موجب احیای ارزش های هندسه ی معماری ایرانی در ارتباط با الگوهای معماری پارامتریک گردد ؛ که وظیفه ی انتقال این مفهوم بزرگ معماری به وسیله ی تاثیرگذاری عنصر مهمی به نام نورانجام شود. از اهداف دیگر این تحقیق می توان موارد زیر را نام برد : گذار از اصول سنتی و معاصر سازی معماری با استفاده از طرحی که آزادانه با محیط ارتباط برقرار کند؛ و به علت هماهنگی با محیط ، خود جزیی از آن محسوب شده و گذشته، حال و آینده را به صورت الگویی پایدار با یکدیگر مرتبط سازد. استفاده از معماری پارامتریک به عنوان سیستمی که پارهای از پارامترهای غیر متجانس و غیر وابسته را گرد هم جمع کرده و با توجه به متاسیستم انتخابی پارادایمهای متنوعی که غالبا هندسی هستند را ارایه میدهد. در مقاله حاضر از روش تحقیق تحلیلی - توصیفی استفاده شده است . ابزار مورد استفاده در این بررسی نیز به صورت کتابخانه ای و بررسی اسناد و مدارک مکتوب است

کلیدواژه ها:

زیرساختار پارامتریک ، الگوهای هندسی ایران ، الگوهای نورگیری ، حرکت نور در موزه