بررسی نقوش تزیینی امامزاده های شهرستان دماوند استان تهران به عنوان مولفه ارزشمندبرای طراحی نشانه مراکز این شهرستان

از میان هنرهای سنتی، معماری اسلامی و تزیینات وابسته به آن، همواره بستری مناسب برای حضور عناصر تجسمی مختلف، بالاخص آرایه های تزیینی بوده است. بناهای مذهبی امامزاده ها مملو از نقوش تزیینی پرباری است، که به سبب برخورداری از توانمندی های بالقوه تصویری، می تواند کاربری امروزین یافته؛ در شاخه هایی از هنر معاصر گرافیک،همچون طراحی نشانه مورد استفاده قرار گیرد. روش انجام تحقیق بر مبنای ماهیت توصیفی تحلیلی بوده است و شیوه گردآوری اطلاعات به صورت ترکیبی (کتابخانه ای و میدانی) مورد استفاده قرار گرفته است. جامعه آماری این پژوهش 39 امامزاده حوزه عملکرد اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان دماوند استان تهران است. روش نمونه گیری به شکل ،غیرتصادفی (انتخابی) است. ویژگی های بصری و مفهومی 8 نقش ذکر شده است و تعداد نمونه 18 نشانه از نقوش امامزادگان این شهرستان طراحی شده است و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات کیفی است که 4 نقش مورد تحلیل نمادگرایانه قرار گرفته است. در این پژوهش سعی شده است نقوش تزیینی امامزادهای شهرستان دماوند، به عنوان یکی از هزاران بنای بی نظیر معماری دورهی اسلامی، با دیدی هنری مورد بررسی قرار گیرد تا بتوان به ویژگی های گرافیکی و ارزش های بصری این نقوش دست یافت و در نهایت با بهره گیری صحیح با توجه به مفاهیم نمادین آن از این نقوش در آثار گرافیکی و به خصوص طراحی نشانه ها، هویت ها و ارزش های نهفته ی هنر اصیل ایرانی را هرچند اندک به آثار امروزی ایران باز گرداند.اهداف مقاله* مطالعه، طبقه بندی، شناخت ویژگی های بصری و ریشه های اعتقادی و مفاهیم پنهان و نمادین نقوش تزیینی امامزاده های شهرستان دماوند استان تهران برای طراحی نشانه* معرفی فرهنگ تصویری ایرانی _اسلامیسوالات مقاله* اهمیت نقوش و جایگاه آن در طراحی نشانه در روند شکل گیری هنر اسلامی ایران چگونه تحلیل و ارزیابی می شود * چه نشانه هایی می توان از نقوش امامزاده های شهرستان دماوند استان تهران ترسیم نمود

کلیدواژه ها:

نقوش تزیینی ، امامزاده ، طراحی نشانه ، شهرستان دماوند ، نماد