تحلیلی بر ویژگیهای نظری و کالبدی مساجد شهر مهاباد

تمدن از زمان پیدایش اعتقادات قلبی و فطری در کنار خود داشته است. بشر در ابتدای پیدایش (چه از نظر علوم تجربی و یاعلوم دینی) با ویژگیهای فطری پیوند نزدیکی داشته است.الگوی کشورهای غربی مستند بر الگوهای ماورایی (خداشناسی) وبصورت محدودتری خودشناسی بوده که به عرفان منجر شده است.اعتلای فرهنگ فطری در نیایش خالق هستی متجلی بوده و از آنجا که این عبادت میبایستی جدا از کالبد مادی انجام میشده نیاز به مکانی بوده که از لحاظ مادی از بدن و تعلقات آنجدا گشته و توجه به معبود میسر گردد.بنابراین نخستین مکانهای عبادت با ظهور تمدنهای هفتگانه اولیه بشری متولد شدندکه عموماً معبدTemple خوانده شدند. تسلط مذهب در برخی موارد حتی حکومت را به زیر یوغ سپرده است که بعنوان مثال از سلسله ساسانی و نفوذ موبدان زرتشتی بر حکومت و دربار میتوان سخن گفت.این نظام سلسله مراتبی نهایتاً توسط اسلام نفی شده، بطوریکه الگوی حاکم بر معابد (و اکنون مساجد) بر مسائل دیگری استوار میشود که این پژوهش سعی در ارائه آنها داشته و مضافاً این نظم مکانی نهایتا بواسطه جغرافیایی محدود به آذربایجان و شهرستان مهاباد خواهد شد.شیوه تحقیق در ابتدا به صورت تحقیق سطحی در نمونههای آماری گسترده و نهایتاً در بخش نهایی با الگوشناسی معابد در محدودهجغرافیایی شهر مهاباد و محدوده زمانی انقلاب اسلامی تا عصر حاضر به تحقیق عمقی و نمونههای محدود محصور خواهد شد. امید است که این پژوهش قدمی نوین در بازشناسی الگوهای معماری یکی از مقدسترین مکانهای عبادت یعنی مساجد باشد

کلیدواژه ها:

مسجد ، تاریخ ، کالبد ، مهاباد