بررسی عوامل موثر بر پذیرش رفتار حفاظتی برای جلوگیری از آلودگی و نابودی منابع آبی در جهت توسعه پایدار

امروزه عرصه های منابع طبیعی در برنامه ریزی های توسعه در کشورهای مختلف به عنوان یکی از عوامل اصلی قطب اقتصادی و یکی از ارکان پایه در فرآیند توسعه پایدار به شمار می آیند. با این حال، به دلیل رشد فزاینده، گسترش بیرویه شهرها، عدم آگاهی بهره برداران، فقدان برنامه ریزی اصولی برای بهره برداری و حفاظت از منابع طبیعی، این منابع به شدت در معرض نابودی قرار گرفته اند. از اینرو پژوهش حاضر، با هدف بررسی عوامل موثر بر پذیرش رفتار حفاظتی و جلوگیری از آلودگی منابع آبی در راستای حرکت به سمت توسعه پایدار صورت گرفت. جامعه آماری تحقیق را 210 نفر از کشاورزان سه روستای حاشیه سد مهاباد تشکیل می دهند. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، 132 نفر تعیین و از روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب استفاده شد . ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای بود که به منظور تعیین پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن برای هرکدام از بخش های پرسشنامه بالاتر از 0/7 بدست آمد که بیانگر پایایی مناسب آن بود. همچنین روایی پرسشنامه با استفاده از روش روایی صوری مورد تایید اساتید گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS بهره گرفته شد. نتایج حاکی از وجود تفاوت معنیداری در سطح یک درصد در بین زنان و مردان در میزان مشارکت در اقدامات حفاطتی زیست محیطی بود. نتایج تحلیل رگرسیونی نیز حاکی از توانایی پیش بینی 72/4 درصد واریانس توسط متغیرهای عامل اقتصادی، عامل روانشناختی، عامل فردی و عامل انگیزشی بود.

کلیدواژه ها:

پذیرش رفتار حفاظتی ، حفاظت محیط زیست ، آلودگی منابع آب ، توسعه پایدار