ارزیابی محیط زیستی خط لوله ی گاز طبیعی دهنه ی زاو با استفاده از روش ارزیابی چند معیاره و GIS

پروژه های خطوط گاز طبیعی بر حسب مکان استقرار، دارای پیامدهای مهمی بر ویژگی های فرهنگی، اجتماعی، محیط زیستی مانند اثر بر قبایل و عشایر، تنوع زیستی، پوشش گیاهی، آبخیزها، زیستگاه های حیات وحش و مناطق بکر و دست نخورده است. نصب خطوط لوله با مسیرهای طولانی موجب تجاوز به طبیعت بکر و دست نخورده میشود و گاه زمینه را برای توسعه ی برخی فعالیت های انسانی (کشاورزی، شکار، تفرج و غیره) بدون امکان سنجی محیط زیستی هموار میکند. پیامدهای زیانبار فعالیت های فوق با توجه به توان و تحمل پذیری منابع اکولوژیک ناحیه و ویژگی های اجتماعی و فرهنگی منطقه متغیر خواهد بود. بر این اساس به منظور کاهش آسیب رسانی به منابع محیط زیستی و نیل به اهداف توسعه ی پایدار، شناسایی نقاط حساس به عبور خطوط لوله ی گاز طبیعی ضروری است. امروزه سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) به برنامه ریزان این امکان را می دهد که بتوانند مکان های بهینه ای را برای توسعه ی زیرساخت های خطی شناسایی کنند. هدف از شناسایی مکان های بهینه از یک طرف کاهش آسیب محیطی و از طرف دیگر توجیه پذیری طرح ها از لحاظ فنی و اقتصادی است. بر این اساس، در این پژوهش پس از تعیین و شناسایی پارامترهای محیطزیستی تاثیرگذار بر مکان یابی خطوط انتقال لوله ی گاز طبیعی در محدوده ی مطالعاتی مورد نظر در استان گلستان و تهیه و جمع آوری نقشه های پایه ای مورد نیاز، با رعایت اصول فنی مورد نظر کارشناسان شرکت گاز، به کمک ارزیابی چند معیاره (MCE) به عنوان یک سیستم پشتیبان تصمیم گیری GIS، توسط نرم افزار IDRISI مکان پیشنهادی بهینه برای خطوط انتقال لوله ی گاز طبیعی در محدوده ی مطالعاتی مورد نظر در استان گلستان مشخص می شود.