بررسی تعادل مایعات و الکترولیت های بدن در دوران سالمندی

بروز تغییرات فیزیولوژیکی مرتبط با سن، سالمندان را مستعد اختلالات آب و الکترولیت می سازد که حتی می تواند منجر به مرگ شود. هدف از این بررسی، مرور جنبه های کلیدی و مهم تغییرات پاتوفیزیولوژیک وابسته به سن است که بر تعادل مایعات و الکترولیت ها در سالمندان تاثیر می گذارد. مطالعه حاضر بر اساس گردآوری کتابخانه ای و جستجو در متون مختلف است. سایت های معتبر علمی نیز مورد تفحص قرار گرفت. نتایج نشان دادند، افراد مسن مستعد ابتلا به دهیدراسیون و اختلالات الکترولیتی هستند، و در این زمینه عوامل مختلفی می تواند دخیل باشد. از جمله ناتوانی جسمی، که دسترسی به مصرف مایعات را محدود می کند تا عوامل مربوط به روش های درمانی از جمله پلی فارمسی و استفاده از دیورتیک بدون نظارت، پیری کلیه و نیز افت جسمی و روانی، این حساسیت را افزایش می دهد. حساسیت افراد مسن در زمان مواجهه با استرس های فیزیولوژیکی نسبت به اختلالات آب و الکترولیت، تشدید می شود. نشان داده شده است که تعادل مثبت مایعات به عنوان یک عامل خطرمستقل برای مرگ در بیماران بدحال مبتلا به آسیب حاد کلیه می باشد. به طور کلی می توان نتیجه گرفت تغییرات پاتوفیزیولوژیک وابسته به سن در ارتباط با اختلالات مایعات و الکترولیت ها، افراد مسن را در یک گروه در معرض خطر قرار می دهد و به درک بیشتری از این تغییرات برای مدیریت بهتر درمان اختلالات مایعات و الکترولیت ها در سالمندان نیاز است.

کلیدواژه ها:

سالمندی ، مایعات و الکترولیت ها ، دهیدراسیون