بررسی چگونگی نحوه ی اثرات متفاوت داروهای یکسان بر افراد مختلف مبتلا به یک بیماری خاص (فشارخون)

فشارخون از جمله بیماری های وسیع الطیفی محسوب می گردد که پیرو جامع ترین مطالعه ی صورت پذیرفته دردنیا که در زمینه فشار خون با همکاری سازمان بهداشت جهانی و ده ها پژوهشگر جهانی در سال 2016 انجام شده است،تعداد مبتلایان به این بیماری در دنیا به یک میلیارد و 130 میلیون نفر رسیده و شمار مبتلایان طی 40 سال گذشته بیش از دوبرابر شده است. در این بین تعداد مبتلایان به این بیماری در کشور عزیزمان ایران؛ نیز به مرز 10 میلیون نفر رسیده است. علت انتخاب این بیماری برای موضوع این پژوهش، دسترسی به ژن این بیماری در حال حاضر، وجود نمونه های متعدد انسانی درگیر این بیماری که آماده ی همکاری بوده اند و مشکل روز جامعه ی سلامت کشور بودن؛ می باشد. پس از انتخاب نوع بیماری بر اساس فاکتورهای صدرالاشاره، ژن های دخیل در بیماری فشار خون پروفایل گردیدند. در گام بعد، پس از فایل کردن ژن های موثره در این بیماری، ژن کلیدی مورد شناسایی قرار گرفت. حال پس از شناختن ژن کلیدی موثر در این بیماری، جهش های موجود در این ژن مورد فیلترینگ قرار گرفت. با انجام این مهم، واکاوی جهش ها از جهات مختلف مورد بررسی قرار گرفت. پس از آن، فکوس بر روی بررسی اثر جهش از حیث عملکردی و یا ساختاری بودن آن مورد واکاوی و بررسی قرار گرفت و در نهایت و پس از انجام اقدامات ژنتیکی فوق، کلیه ی داروهای مختلف درمان گر بیماری فشار خون مورد بررسی قرار گرفتند. در گام بعد واکنش بیماران مبتلا به فشار خون در ارتباط با یک داروی تجویزی خاص این بیماری و از میان داروهای بالا، از حیث فارماکولوژیک مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده گردید دو فرد مبتلا به بیماری فشار خون، به یک داروی خاص درمانی تجویز شده توسط پزشک برای این بیماری، پاسخ یکسان نداشته و داروی تجویزی بر روی یک فرد موثر افتاده و برای شخص دوم بایست با آزمون و خطا داروی مناسب را پیدا نمود. اما با نتایج این تحقیق، امید است در آینده به کمک فیزیوفارماکوژنتیک پس از بررسی ژنتیکی بیمار مبتلا به فشار خون و مشخص شدن ساختار دقیق ژنی و جهش های ژنی ژن کلیدی بیمار، با تطابق مدلینگ ساختار سه بعدی داروهای درمان گر بیماری فشار خون و ساختار سه بعدی ژن بیمار میتلا، از آزمون و خطای داروهای متفاوت بر روی بیماران مختلف جلوگیری بعمل آید و انتخاب داروی درمانگر موثره امکان پذیر شده و بنابراین از اثرات جانبی مختلف استفاده از داروهای متعدد غیر موثر جلوگیری بعمل آید.

کلیدواژه ها:

فشار خون ، فیزوفارماکوژنتیک ، مهار داروی درمانگر موثره ، فشار خون