تاثیربومهای کویری درشکل گیری معماری پایدار درایران

همواره آدمی برای پاسخگویی به نیازهای خود دراندیشه ایجادفضایی بوده که درآن با درک آرامش امنیت و حسن تعلق آخرین پاسخ کهنه بهترین پاسخ را پیدا نماید عنصر لاینفک دررابطهبا انسان طبیعت است و طبیعت قانون حاکم برزندگی انسان است تفکری که به شدت درمعماری سنتی ایران تجلی یافته است و دروسعتی فراتر از ایران معماران بزرگی همچون فرانک لویدرایت پیوند معماری با طبیعت معماری ارگانیک را به شدت مورد توجه قرارداده اند او میگوید هیچ خانه ای نباید روی تپه باشد بلکه باید جزئی از آن و برامده از طبیعت باشد و متعلق به آن تا تپه و خانه باهم زندگی کنند و خوشحالی هریک به لحاظ وجود دیگری باشد. توجه به معماری پایدار یا محیط زیستی به مسائل پیچیده همزیستی طبیعت انسان و مصنوعات حساس می باشد که ظهور آن را درمعماری و شهرسازی سنتی ایران به وضوح قابل رویت است. دراین مقاله تلاش می شود تا ضمن بررسی ویژگیهای و شرایط اقلیمی مناطق کویری با استفاده از دانش و تکنولوژی که امروز دردست داریم تجربیات بکاررفته را به خدمت گرفته و درراستای ایجاد معماری پایدار حرکت کنیم

کلیدواژه ها:

پایداری ، بومهای کویری ، معماری پایدار ، توسعه پایدار ، معماری بیابانی