مطالعه ارتباط بین حداکثر پرش عمودی، ویژگی های آنتروپومتری و رکورد در وزنه برداران نخبه کشور

هدف از انجام این تحقیق، مطالعه ارتباط بین حداکثر پرش عمودی، ویژگی های آنتروپومتری و رکورد در وزنه برداران نخبه کشور بود. بدین منظور از وزنه برداران شرکت کننده در لیگ وزنه برداری (N=100)، 24 نفر با میانگین سن (2/30 ± 25/54) سال، وزن (23/33 ± 85/70) کیلوگرم و قد (2/89 ± 174) سانتی متر، به روش تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. سپس با استفاده از آزمون میدانی/ آزمایشگاهی پرش سارجنت با روایی 78% و پایایی 93% نمودار لوئیس و فرمول توان متوسط 2x- اوج، حداکثر پرش عمودی وزنه برداران محاسبه گردید. اطلاعات مربوط به عملکرد و ویژگی های فردی وزنه برداران با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته با پایایی 85% و ابعاد آنتروپومتری طول بازو، طول ساعد و فاصله دو دست باز، با استفاده از متر نواری در محل لیگ وزنه برداری جمع آوری گردید. از نرم افزار SPSS نسخه 16، آمار توصیفی و استنباطی (آزمون آماری پیرسون)، جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده گردید. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که ارتباط معنی داری بین حداکثر پرش عمودی با رکورد وزنه برداران (رکورد یک ضرب، رکورد دو ضرب، اسکات پشت و اسکات جلو) وجود دارد (p-0/05) همچنین ارتباط معنی داری بین حداکثر پرش عمودی با طول ساعد و فاصله بین دو دست وزنه برداران مشاهده شده است (p-0/05) نتایج نشان داد. ارتباط معنی داری بین ابعاد آنتروپومتری وزنه برداران با رکورد یک ضرب و دو ضرب آنها وجود دارد (p-0/05). با توجه به نتایج برخاسته از این تحقیق و تحقیقات پیشین، توصیه می شود که برای کشف و پرورش استعدادها در وزنه برداری از آزمون ها و تمرینات مربوط به پرش ارتفاع و اندازه گیریهای آنتروپومتری استفاده گردد. آزمون مذکور علاوه بر آنکه دارای اعتبار قابل قبولی است، ارتباط خوبی با ابعاد آنتروپومتری داشته و از سهولت اجرا و ریسک آسیب پذیری کمتری در وزنه برداران برخوردار است.

کلیدواژه ها:

پرش عمودی ، آنتروپومتری ، وزنه برداری ، رکورد یکضرب ، رکورد دو ضرب