تاثیر مسابقات ورزشی بر سلامت روانی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر دبیرستانهای شهر تهران

هدف اصلی این پژوه بررسی تأثیر مسابقات ورزشی بر سلامت روانی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر دبیرستانهای شهر تهران بود. این مطالعه، یک مطالعه میدانی از نوع نیمه تجربی بود. جامعه آماری این تحقیق، شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 89-1388 به تعداد 125112 نفر بود. روش نمونه گیری خوشه ای و تعداد 460 نفر از دانش آموزان مدارس شهر تهران (230 نفر دانش آموز ورزشکار و 230 نفر دانش آموز غیر ورزشکار) نمونه گیری شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (28-GHQ) بود. به منظور محاسبه روایی، از روش اعتبار محتوایی استفاده شد، برای محاسبه پایایی پرسشنامه در بین 50 نفر از دانش آموزان توزیع و با استفاده از روش آلفای کرانباخ ضریب پایایی آزمون سلامت روانی در کل 0/94 بدست آمد. عملکرد تحصیلی بر اساس معدل نیمسال اول سال تحصیلی 89-1388 در نظر گرفته شد. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که بین سلامت روانی و زیر مجموعه های آن و همچنین عملکرد تحصیلی در دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معنی داری وجود دارد (P<0/001). نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که بین سلامت روانی و زیر مجموعه های آن و همچنین عملکرد تحصیلی در دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معنی داری وجود دارد (P<0/001) نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین نمره سلامت روانی با عملکرد تحصیلی در گروه دانش آموزان دختر ورزشکار ارتباط معکوس معنی داری (r=0/18) برقرار می باشد (p<0/012) در کل می توان نتیجه گرفت که دانش آموزان دختر ورزشکار نسبت به دانش آموزان دختر غیرورزشکار از عملکردتحصیلی و سلامت روانیبالاتر و شکایات جسمانی،اضطراب،حساسیت بین فردی و افسردگی کمتری بر خوردارند و بین نمره سلامت روانی با عملکرد تحصیلی درگروه دانش آموزان دختر ورزشکار و غیرورزشکار ارتباط معکوس معنی داری برقرار می باشد، که این نتایج با نتایج اکثر مطالعات همسوست.

کلیدواژه ها:

سلامت روانی ، بهداشت روانی ، عملکرد تحصیلی ، ورزشکار ، غیر ورزشکار ، دانش آموز ، سلامت عمومی