بررسی و مطالعه خشکسالی های شهر شیراز با تاکید بر منابع آبی

خشکسالی از جمله بلایای طبیعی است که رخداد آن اثرات بسیار زیانباری برمحیط های اکولوژیکی وارد می سازد. بررسی علمی این بلیه طبیعی یکی از نیازهای اساسی برنامه ریزی های کشاورزی و منابع آب در اقالیم خشک و نیمه خشک محسوب می گردد. در این تحقیق به منظور بررسی وضعیت خشکسالی و ترسالی شهر شیراز از نمایه درصد نرمال بارندگی (PNPI) ، شاخص ZSI و شاخص دهک های بارندگی (DPI) استفاده شده است. به همین منظور پس از اطمینان از کافی بودن و همگن بودن داده ها، آماری 34 ساله این شهرستان طی دوره آماری (1383-1350) از طریق روش های مذکور مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحقیق نشان میدهد که خشکسالی عمده بوقوع پیوسته در سالهای 1362و1372و1378 بوده است. ترسالی های عمده نیز در سالهای 1371و1374و1376 و 1383 رخ داده است. خشکسالی ها و ترسالی ها به صورت پیوسته نبوده و روند خاصی را نشان نمی دهند. این مطالعات نشان داد که خشکسالی ها از نوع ضعیف ، متوسط و خیلی شدید بوده است. بنا براین با شناخت ویژگی های کم آبی این شهرستان، لازم است که برنامه های مدیریتی مناسب در خصوص منابع آبی انجام گیرد.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، نمایه PNPI ، نمایه ZSI ، شاخص DPI ، شیراز