رابطه سبک های فرزندپروری والدین با خودناتوان سازی و خودکارآمدی مددجویانکمیته امداد امام خمینی (ره)

مسئله اصلی بر این است که سبک های فرزندپروری والدین پیامدهای کوتاه مدت و بلند مدت زیادی بر کودکان و آینده آناندارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های فرزندپروری والدین با خودناتوان سازی و خودکارآمدی مددجویان انجامشد. این پژوهش توصیفی – تحلیلی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش همه مددجویان کمیته امداد امام خمینی(ره) شهر ارومیه در سال 1393بودند. از میان آنان 342نفر ( 189زن و 153مرد) با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ایانتخاب شدند. همه آنان پرسشنامه های سبک های فرزندپروری، خودناتوان سازی و خودکارآمدی را تکمیل کردند. داده ها باروش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری با کمک نرم افزار SPSS-19تحلیل شدند. یافته ها نشان داد سبک مقتدربا خودناتوان سازی رابطه منفی و معنادار و سبک های مستبد و سهل گیر با خودناتوان سازی رابطه مثبت و معنادار داشتند.همچنین بین سبک مقتدر با خودکارآمدی رابطه مثبت و معنادار و سبک های مستبد، سهل گیر و بی اعتنا با خودکارآمدیرابطه منفی و معنادار وجود داشت (p≤0/01)علاوه بر آن سبک های فرزندپروری والدین به طور معناداری توانستند 67درصد از تغییرات خودناتوان سازی و 73درصد از تغییرات خودکارآمدی را پیش بینی کنند (p≤0/0001)سبک هایفرزندپروری والدین می توانند بر خودناتوان سازی و خودکارآمدی نقش اساسی داشته باشد. بنابراین پیشنهاد می شود مشاورانو روانشناسان بالینی برنامه های مناسبی برای آموزش سبک های فرزندپروری جهت مداخله در خودناتوان سازی وخودکارآمدی طراحی کنند

کلیدواژه ها:

سبک های فرزندپروری ، خوناتوان سازی ، خودکارآمدی ، مددجویان کمیته امداد