راهبردهای آموزشی و پرورشی در پیشگیری از اعتیاد و مصرف مواد مخدر

نخستین آزانسی که از سوی جامعه و با هدف اجتماعی کردن کودک ایجاد و وارد عمل می شود، مدرسه یا نهاد رسمی آموزش و پرورش است. در این مقاله ، نخست به اجتماعی شدن و آژانس های آن از دیدگاه مکاتب مختلف و نقش آموزش و پرورش و مدارس در سطوح مختلف خواهیم پرداخت و سپس با استفاده از نظریه های کنترل، نظریه پیوند اجتماعی ،نظریه شرمنده سازی، دکترین بازدارندگی، جامعه پذیری مجدد و پنج رویکرد شایع در امر آموزشی پیشگیری از سوء مصرف را که در پرتو مطالعات تجربی تدوین گردیده و به مدد همان مطالعات مورد ارزیابی قرار گرفته است. در پی ارائه عمده برنامه های آموزشی و فرهنگی آموزش راهکارهای پیشگیری از مصرف مواد مخدر خواهیم بود.با توجه به گسترش اعتیاد و سوء مصرف مواد مخدر در جامعه ما، بویژه در بین جوانا ،دانش آموزان ، از حساسیت های ویژه ای برخوردار شده است. بازتاب چنین حساسیت هایی زمینه را برای بررسی و مطالعه در جهت علت یابی و ارائه راهکارهای بهینه فراهم ساخته است. مقاله حاضر در پی آن است که چه ترکیبی از راهکارهای گوناگون ایران و جهان را در حوزه آموزش و پرورش در اجتماعی شدن و جامعه پذیری مجدد نوجوانان ،دانش آموزان در پیشگیری از مصرف مواد مخدر به کار گرفت؟ و راهبردها و تکنیک های اصلی(استراتژی های) آموزش راهکارهای پیشگیری از مصرف مواد مخدر در حوزه آموزش و پرورش را مطرح شده اند. جهت پیشگیری از سوء مصرف مواد مخدر در محیط های آموزشی ،آموزش نه تنها از شکل و محتوای مشخصی برخوردار نیست ، بلکه زیر پوشش استدلال های بیشتر انتزاعی و فلسفی گونه و متناقض و بصورت مقطعی ارائه شده است بدین منظور در این نوشته سعی بر آن است تا با تلفیقی از استراتژی های مختلف به آموزش راهکارهای پیشگیری از مصرف مواد مخدر پرداخت. عمده فعالیت های در چند بخش خلاصه می گردد که عبارتتند از: نیاز سنجی، آموزش، پژوهش و اشاعه یافته های بصورت عملی که در بخش عمده برنامه های آموزشی و فرهنگی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

نظریه های کنترل ، راهبردهای آموزشی و پرورشی ، پیشگیری از مصرف مواد مخدر