ارایه مدلی جهت مکانیابی بهینه کمپرسور هوا با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری

سیستم های هوای فشرده بطور کلی از دو بخش تولید و توزیع تشکیل شده اند. سیستم تولید هوای فشرده همان کمپرسورهای هوایی را شامل می گردد که از جمله تجهیزات انرژی بر در صنعت به حساب می آیند. بنابراین با توجه به مصرف انرژی بالا در کمپرسورها، می توان هوای فشرده را از گرانترین حامل های انرژی بر شمرد. به دلیل افزایش قیمت حامل های انرژی و کاهش منابع آن ها، افزایش بهره وری سیستم های انرژی بر در صنعت از جمله: سیستم های هوای فشرده بسیار مد نظر قرار گرفته است. این کار باعث می شود تا افزایش راندمان کلی در فرآیند حاصل شده و هزینه های ناشی از مصرف انرژی کاهش یابد. با توجه به تنوع مقدار و زمان مورد نیاز به هوای فشرده در بخش های مختلف یک صنعت، استفاده مناسب از کمپرسور هوا در تامین هوای مورد نیاز تجهیزات با جانمایی درست و مناسب توصیه می شود به منظور تحقق این هدف، از مدل های تصمیم گیری چند معیاره MCDM برای ارایه مدلی جهت تعیین مکان بهینه کمپرسور هوا استفاده شده است. در مدل ارایه شده، از روش هایTOPSISوVIKOR استفاده گردید. در ابتدا نسبت به ارایه مدل اقدام و در مرحله تست مدل24 منطقه Zone بعنوان گزینه و 4 شاخص معیار شامل: فشار مورد نیاز،ضریب بار، حجم مورد نیاز و اولویت کاربر تعیین شد. وزن دهی به شاخص ها با روش آنتروپی-شانون انجام گرفته است. در آخر بهترین گزینه منطقه انتخاب و نتایج بدست آمده را با یکدیگر مقایسه می کنیم. بر اساس نتایج روش TOPSIS بهترین گزینه ZONE13 در حالی که در روش VIKOR بهترین گزینه ZONE10 تعیین گردید

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری چند معیاره MCDM ، مکان یابی بهینه ، سیستم هوای فشرده ، VIKOR ، TOPSIS