بررسی جذابیت تاسیس نیروگاه خورشیدی از منظر اقتصادی در ایران با بهره گیری از یک مدل واقعی

محدودیت های منابع فسیلی و اثرات مخرب زیست محیطی ناشی از انتشارگازهای گلخانه ای در سالهای اخیر چالش های بزرگی را ایجاد و مقابله با این چالش ها از طریق بهره گیری از انرژی های تجدیدپذیر به خواست عمومی دولت ها و مردم تبدیل شده است. ( شاه نصیری, علی و مسعود حسنی الیگودرزی، 1397در) حوزه پروژه های مقیاس بزرگ، معمولا تامین مالی از طریق تسهیلات صورت گرفته و از آنجا که تامین مالی خارج از ترازنامه یکی از ابزارهای تامین مالی برای شرکت ها در دستیابی به ترکیب بهینه تامین مالی در طول سه دهه گذشته بوده است (توفیق زاده, محمدهادی، 1397 لذا همواره استفاده از منابع مالی برای سرمایه گذاران و میزان سود دهی پرژوه ها در قیاس با هزینه استقراض از بانک سنجیده می شود. این شاخص به طور کلی در اقتصادهای دستوری1 همچون ایران معیار صحیحی برای ارزش واقعی پول نمی باشد، اما با توجه به تسهیلاتی که در بخش صنعت وجود دارد (برگرفته از نرخ سود بانکی متعارف) در نظر گرفته شده و سود مورد انتظار سهامداران بر بیش بود بازده سرمایه گذاری از سود تسهیلات استوار می باشد. سرمایه گذاری یکی از مهمترین مباحث برای تبدیل وجه به دارایی بوده و لذا دانستن اینکه سرمایه گذاری در نهایت سود آور است یا نه مهم ترین بخش این فرآینداست . محمدی, سیده آرزو و حمید صفایی، 1394 در این تحقیق با تکیه بر یک مدل واقعی جذابیت سرمایه گذاری در نیروگاه خورشیدی در ایران با استفاده از نرخ سود حسابداری بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

انرژی های تجدیدپذیر ، نیروگاه خورشیدی ، سرمایه گذاری ، بازگشت سرمایه ، اقتصادی