تاثیر حلقه های درس پژوهی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

بررسی جایگاه عملکرد دانش آموزان ایرانی در مطالعات و ارزیابی های بینالمللی (تیمز و پرلز) نشانگر آن است که از وضعیت مناسبی برخوردار نیستند و برای همگام شدن با استانداردهای بینالمللی باید راه چارهای اندیشیده شود. تجربه سایر کشورها ازجمله ژاپن، کانادا، هنگکنگ، کره جنوبی و استرالیا نیز نشان میدهد که کلاس درس و برنامه هایی که در آن تحت عنوان روش آموزش مطالعه ی درس (درس پژوهی) اجرا میشود اولین و ضروری ترین مولفه برای بهبود و اصلاح فرایند یاددهی و یادگیری است. وخودمعلمان باهمکاری ومشارکت یکدیگر و با مددگرفتن ازمتخصصان مربوطه بهترین منجیان این فرایند هستند. این الگو که به عنوان درس پژوهی دردنیا لقب گرفته است تاثیر آن درنظام های آموزشی کشورهای پیشرفته درحوزه ی آموزش فوق العاده چشمگیربوده است به شکلی که این کشورها درارزیابی های بین المللی درصدررتبه بندی دربین سایرکشورهاقرارگرفته اند. لذاچون جای اینگونه تحقیقات که به فرایند اصلی تعلیم و تربیت بپردازد درجامعه ماخالی است، به ویژه آن که انتظارمی رودبه کارگیری این شیوه های نوین کارایی واثربخشی نظام آموزش و پرورش را ارتقاء بخشد، به این موضوع پرداخته شده است. اگرچه مطالعات اندکی در مورد پیشرفت تحصیلی و برخی از روش های بهبود پیشرفت تحصیلی در ایران و جهان صورت پذیرفته اما تا به اکنون در ارتباط با موضوع پژوهش حاضر بررسی اثربخشی حلقه های درس پژوهی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان هیچ تحقیق داخلی و خارجی صورت نپذیرفته است.

کلیدواژه ها:

حلقه های درس پژوهی ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان