بررسی تاثیر روش های خا کورزی و آبیاری بر عملکرد گندم در منطقه فریمان

افزایش روز افزون نیاز به مواد غذایی در دنیا و به خصوص در ایران نیز همواره حائز اهمیت بوده است.از این رو افزایشتولید گندم بسیار حائز اهمیت بوده است و از گندم به عنوان یک محصول استراتژیک یاد می شود . از سوی دیگر تولید اینمحصول به علت کاهش چشمریر منابع زیر زمینی آب و کاهش بارندگی دچار مشکل شده است. با محدود شدن منابع آبآشامیدنی زنگ خطری برای تولید مواد غذایی و منابع آب زیر زمینی می باشد. لذا با ورود مکانیزاسیون در سیستم های آبیاریو روش های خاک ورزی و کاشت محصولات کشاورزی بهتری راه حل برای افزایش عملکرد گندم در واحد سطح و کاهشمیزان آب مصرفی می باشد. در ای پژوهش تاثیر سیستم های آبیاری و روش های خاک ورزی در افزایش تولید محصول موردمطالعه قرار گرفته است. که سه روش خاک ورزی مرسوم، کم خاک ورزی و بی خاک ورزی و سه سیستم آبیاری مرسوم (جوی وپشته)، آبیاری بارانی و قطره ای مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استفاده از ترکیب کم خاک ورزی و آبیاریقطره ای سب افزایش عملکرد محصول گندم به میزان 7/3 تن در هکتار شد و بعد از آن بی خاک ورزی به همراه آبیاری بارانی 4/4%، خاک ورزی مرسوم و آبیاری بارانی 4/1 تن در هکتار گندم برداشت شد و در صورتی که در روش خاک ورزی مرسوم و آبیاری مرسوم میانگین عملکرد 2/1 تن در هکتار می باشد. استفاده از سیستم های آبیاری تحت فشار و روش های خاک ورزی مکانیزه و ورود کامل مکانیزاسیون، می تواند راه حل مناسبی جهت افزایش تولید محصول و کاهش آب مصرفی در بخش کشاورزی شود.

کلیدواژه ها:

گندم ، مکانیزاسیون ، افزایش عملکرد ، کاهش مصرف آب