تأثیر اسید جیبرلیک بر شاخص های رشد ریشه دانهال گردوی ایرانی (.Juglans regia L)

رشد اولیه دانهال های گردو یکی از فاکتورهای مهم در کیفیت نهال بذری است. نوع روش سرمادهی، محیط جوانه زنی و دسترسی بذر به مواد غذایی بر کیفیت دانهال تأثیر می گذارند. ریشه این دانهال ها هم تحت تأثیر شرایط جوانه زنی قرار می گیرد. در این تحقیق تفاوت های ریشه ها تحت تأثیر مصرف جیبرلین قبل از جوانه زنی بذرهای گردو، مورد ارزیابی قرار گرفته است. این آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی در سه تیمار و سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل شاهد که در آن از هورمون استفاده نشد، غلظت 300 و 600ppm اسید جیبرلیک که بعد از سرمادهی بر روی بذرها اعمال شد. نتایج به دست آمده نشان داد که طول ریشه تحت تدثیر این تیمارها قرار نگرفت ولی وزن و حجم ریشه در تیمارهای 300ppm و 600ppm نسبت به تیمار شاهد افزایش یافته و از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین تیمار 600ppm و شاهد وجود داشت. بیشترین میانگین وزن ریشه با میزان 10/333 گرم مربوط به تیمار 300ppm و بالاترین میانگین حجم ریشه نیز با میزان 12/22 سانتیمتر مکعب مربوط به تیمار 300ppm بود. بالاترین طول ریشه هم در تیمار 300ppm به دست آمده است، اما اختلاف آن نسبت به تیمار شاهد از لحاظ آماری معنی دار نشده است. در مجموع می توان گفت استفاده از جیبرلین قبل از جوانه زنی با افزایش حجم و وزن ریشه، تأثیر مثبتی را بر روی کیفیت دانهال تولید شده گردو می گذارد.

کلیدواژه ها:

جیبرلین ، گردو ، سرمادهی