تاثیرپارک ها بر الگوهای رفتاری وکیفیت محیط (مورد مطالعه: پارک استاد مجدی شهرمهاباد)

در این مقاله سعی رفته است تا با توجه به فضاهای سبز موجود در شهر مهاباد و با بررسی پارک استاد مجدی این شهر، به بررسی تاثیرات روانی و اجتماعی و پارک های شهری در بهبود کیفیت زندگی شهروندان و نقش آن ها در کیفیت محیط و فضاهای شهری پرداخت شود. هدف از این پژوهش دستیابی به ضوابط و معیارهایی در زمینه طراحی فضاهای باز می باشد به نحوی که ضمن توجه به نیازهای استفاده کنندگان، بستر مناسبی برای رفتارهای مطلوب و کیفیت محیط فراهم گردد. به این منظور لازم بود که به عنوان نمونه، فضایی طراحی شده با کارکرد تفرجی مورد بررسی قرار گیرد. وجود فضاهای متقبل، اسلوب طراحی و دقت در زمینه جزییات اجرایی پارک، ماهیت تقریبا طبیعی فضا و استقبال خوب مردم از پارچه استاد مجدی، سبب شده که این پارک به عنوان یک نمونه موردی برای تحقیق و بررسی انتخاب گردد. روش تحقیق در این پژوهش به صورت اسنادی، تحلیلی بر پیمایش است و بخش اعظم اطلاعات به صورت توزیع پرسش نامه بین مراجعان به پارک اخذ شده و تحلیل نهایی بر روی آن ها صورت گرفته است. یافته تحقیق بیانگر آن است که شهروندان مهابادی بیشتر به منظور دسترسی به هوای سالم، تفریح خانوادگی، کسب نشاط و دوری از آلودگی ها و تنگی محیط مسکونی، پیاده روی، رفع خستگی، گریز از یکنواختی زندگی و....به این پارک روی می آورند و این فضا تاثیر بسزایی در الگوی رفتاری و کیفیت محیط محله و منطقه شهری دارد.

کلیدواژه ها:

پارک ، فضای سبز ، بهبود زندگی ، الگوی رفتاری ، کیفیت محیط