بررسی اندیشه های وارتان آوانسیان در طراحی تزیینات نرده های تراس مسکونی در دوره اول پهلوی

وارتان آوانسیان (1274-1361) معمار ایرانی ارمنی تبار بود. در تبریز، در خانوادهای پر جمعیت، متولد شد، تحصیلات ابتدایی وارتان در دبستان هایکازیان تاماریان و دوران متوسطه در دبیرستان مرکزی تماکان تبریز در 1292 ش به پایان رساند، سپس به تهران مهاجرت کرد و در این شهر به تدریس در مدارس ارمنیان پرداخت و سال 1297 شمسی برای ادامه تحصیلات خود به پاریس رفت. به دلیل علاقه بسیارش به نقاشی به تحصیل در این رشته در مدرسه هنرهای زیبای بوزار پرداخت. اما پس از مدت کوتاهی به توصیه اطرافیان به رشته معماری روی آورد و در 1919 میلادی در مدرسه اختصاصی معماری پاریس ثبت نام کرد. وی پس از چهار سال، در 1923 م، از این مدرسه فارغ التحصیل شد و بلافاصله تحصیلات خود را در رشته شهرسازی همان مدرسه ادامه داد. در همین دوره از تحصیل، به همراه گروهی از همکارانش به کار عملیات ترمیم خرابی های پس از جنگ جهانی اول در اطرف پاریس گمارده شد و مدتی زیردست معماری چیره دست به نام هانری سواژ تجربیاتی گران بها کسب کرد و سپس با افتتاح دفتر شخصی خود کار را ادامه داد. او از مدافعان سرسخت معماری مدرن در ایران به شمار می آمد. وارتان نخستین مدرنیست معماری ایران بود که نهضت باستان گرایی دوره پهلوی را مورد حمله قرار داد. او طی دو دهه 20 و 30 از پیشروترین معماران مدرن و نیز از پرکارترین آرشیتکت های ایران به محسوب می شد و شیوه کارهایش به سبک وارتان معروف شد. سبک هوانسیان سبک آرت نوو ، معماری مدرن بود. ساختمان های هوانسیان از معماری مدرن و دیدگاه های باهاوس و آثار آدلف لوس و لوکوربوزیه متاثر بود. او مخالف التقاط گرایی و تقلید از شکل های معماری سنتی ایرانی بود. با این وجود توجه زیادی به رسوم اجتماعی داشت. میراث سبک هوانسیان را می توان در عدم استفاده از تقارن، رعایت اصول عقلانی و عملی، خالص گرایی فرم ها، پنجره های افقی به سبک لوکوربوزیه، ایجاد خم در نبش ساختمان های دو نبش، روکارسازی های سیمانی با رنگ های مختلف، پلکان های معلق، لبه های سیمانی بالای پنجره ها، دور ساده سقف یا به اصطلاح چفته وارطان یافت.

کلیدواژه ها:

وارتان آوانسیان ، چفته وارتانی ، معماری ، آرت نوو