تاثیر ساماندهی و بهسازی شهری و ایجاد پیاده راه گردشگری در جهت ارتقا کیفیت حرکت پیاده (مطالعه موردی: خیابان بازار سیرجان)

اهمیت شبکه دسترسی در زندگی شهری سبب شده است که نا کار آمدی آنها به عنوان یکی از شاخص های فرسودگی بافت ها مطرح شود. در عرصه های فعالیتی و اقتصادی تاکیدی بر پیاده راه ها می تواند بافتهای فرسوده و تاریخی را به قطب های جدید توسعه شهری تبدیل کند و در عرصه های اجتماعی نیز جایگاه آنها را در مراکز و قلمروهای شهری معنا دار و ایمن و سرزنده قرار دهد. در شهر سیرجان پتانسیل تاریخی قابل توجهی وجود دارد. اهدافی که در این طرح پژوهشی دنبال می شود: . بهسازی، نوسازی و باززنده سازی فضایی و عناصر تاریخی از طریق مداخلات طراحی معماری و همچنین اعمال نظام مدیریتی یکپارچه شهری، می تواند این ناحیه را سرزنده و پر نشاط نموده و به قطب جاذب گذران اوقات فراغت درون شهری و مقصد گردشگری فرهنگی در مقیاس ناحیه ای بدل کند. بهبود کیفیت زیست محیطی ناحیه (کیفیت مطلوب هوا، توسعه فضاهای سبز و درختان با ارتفاع کنترل شده)، خروج فعالیت های ناسازگار، ورود کاربری های مکمل خدمات گردشگری فرهنگی و بهسازی، نوسازی و معاصرسازی بافت، می تواند این ناحیه را به محل مناسبی برای یادگیری، گذران اوقات فراغت، زندگی و کار تبدیل کند.

کلیدواژه ها:

ساماندهی ، گردشگری ، پیاده راه ، بهسازی ، بافت تاریخی