بازارچههای مرزی و نقش آن در توسعه پایدار مطالعه موردی: شهرستان خواف

مناطق مرزی از نقاط حساس و استراتژیک کشور به شمار می روند، طبیعت منزوی و غیرحاصل خیز مناطق مرزی به خصوص در عرصه های بیابانی و کوهستانی ایران پیوسته به دلیل فقدان رفاه و نبود انگیزه های لازم برای زندگی زمینه ساز مشکلات اقتصادی و امنیتی برای دولتها بوده است. فقدان اشتغال، نازل بودن درآمد و عدم دسترسی به نیازهای اولیه، عمده ترین مشخصه های اقتصادی و اجتماعی این مناطق است که زمینه را برای معضلات و نابسامانی هایی چون مهاجرت، قاچاق کالا و ... در این مناطق را فراهم آورده است. با تاسیس بازارچه در نقاط مرزی، اکثر فعالیت های اقتصادی ساکنین محل با استفاده از بازارچه انجام می شود و باعث کاهش پدیده قاچاق در این زمینه می شود. بازارچه های مرزی در شرایط مطلوب از یک مدیریت کارآمد و قابل انعطاف برخوردار هستند و این مدیران هستند که می توانند محرومیت را در منطقه را تا حدود زیادی برطرف نمایند به عبارت دیگر ایجاد بازارچه باعث افزایش تولیدات واشتغال می شود و این به نوبه خود باعث افزایش صادرات و توسعه پایدار و کاهش محرومیت برای ساکنین خواهد شد. در این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی به مزایا و معایب ایجاد و ساماندهی بازارچه مشترک در شهرستان مرزی خواف پرداخته ایم که در پایان راهکارهایی در جهت توسعه پایدار با بهره گیری از بازارچه مرزی با کشور افغانستان می پردازیم.

کلیدواژه ها:

مناطق مرزی ، بازارچه مرزی ، توسعه پایدار ، منطقه خواف