نقش معماری فضاهای آموزشی بر رشد تحصیلی

محیط، بستری برای شکل گیری بسیاری از ویژگی ھای رفتاری است. به بیانی دیگر بسیاری از عواطف، عادات، سلایق و حتی طرز نگرش ھا و نشست و برخاست ھا به گونه ای شگرف از محیط تاثیر می پذیرد. به ھمین خاطر است که بسیاری از صاحب نظران، محیط را دانشگاھی نامیده اند که ھر فرد با توجه به زمینه ھا استعدادھای خویش می تواند از آن بیاموزد و در معرض تاثیرات آن قرار گیرد، دانشگاھی که ھیچ گاه فرد از آن فارغ التحصیل نمی شود. ھدف ازاین تحقیق رسیدن به شاخص ھایی از معماری جھت فضاھا و محیط ھای آموزشی که در امر آموزش و رسیدن به یادگیری بھتر وعمیق تر دانش اموزان معماران فضاھای آموزشی را یاری نماید بوده. در این امر و جھت این تحقیق از روش میدانی و جستجو در اینترنت و توزیع پرسشنامه در بین افراد استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

معماری ، فضاهای آموزشی ، رشد تحصیلی ، روانشناسی محیط