رابطه بومی گزینی دانشجویان با مهارتهای ارتباطی و هشو معنوی (مطالعه موردی: دانشگاه پیام نور استان البرز)

با افزایش روز افزون جمعیت شھری به تبع آن تنییده شدن روابط اجتماعی مشکلات زیادی در شھرھا به وجود می آید که گاه منجر به بروز استعدادھا و گاه تغییر ارزش ھایی که ریشه در آموزه ھای الھی دارند می شوند. امروزه ھوش معنوی و مھارتھای ارتباطی از جمله شاخص ھایی است که در ابعاد مختلف زندگی و طبقات اجتماعی نقش مھمی دارد. یکی از گروه ھای اجتماعی بسیار مھم در جامعه قشر دانشجویان ھستند که کیفیت و مھارتھای زندگی آنھا مورد تاکید سیاست گزاران کلان جامعه و نظام آموزشی قرار دارد. دانشجویان طیفی وسیعی از جامعه را تشکیل می دھند و پرداختن به تحصیل به دلیل تاثیرات بسزای آن در توسعه، پیشرفت و آبادانی کشور ھمواره مورد تاکید متخصصین علوم مختلف بوده و است. ھدف از پژوھش حاضر، بررسی و تحلیل رابطه مھارتھای ارتباطی با ھوش معنوی در بین دانشجویان بومی دانشگاه پیام نور استان البرز می باشد. جامعه آماری آن دانشجویان بومی دانشگاه پیام نور استان البرز با رده سنی 18-29 سال با حجم نمونه 100 نفر بودند. روش نمونه گیری به صورت تصادفی، سھمیه ای طبقه ای شامل 100 دانشجویان بومی -صورت گرفته است. انتخاب دانشجویان بومی به صورت تصادفی ھدفمند صورت گرفت. شایان توجه است روش انجام پژوھش مبتنی بر آزمون آماری می باشد . بررسی رابطه بین ھوش معنوی و مھارتھای ارتباطی در دانشجویان بومی دانشگاه پیام نور استان البرز بیانگر مطلوب بودن رابطه مھارتھای ارتباطی و ھوش معنوی در دانشجویان بومی می باشد.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، مهارت های ارتباطی ، دانشجو ، دانشگاه پیام نور