دورپیچ نمودن پایه بتنی پل ها با استفاده از کامپوزیت های FRP

سازه های بتنی ممکن است به دلایل مختلفی از جمله نیروی زلزله، تغییر کاربری سازه، عدم رعایت ضوابط اجرایی و ... دچار آسیب شده و نیاز به مرمت، تقویت و یا بهسازی داشته باشند. برای مقاوم سازی سازه های بتنی از روش های گوناگونی از جمله تزریق اپوکسی، بخیه زدن، استفاده از ورق های فولادی، استفاده از آرماتورهای خارجی، استفاده از کامپوزیت های FRP و ... استفاده می شود، استفاده از کامپوزیت های FRP یکی از روش های نوین در مهندسی سازه به منظور مقاوم سازی سازه های بتنی می باشد. از ویژگی های اصلی کامپوزیت های پلیمری می توان مقاومت مناسب در برابر خوردگی، سادگی اجرا در محل نصب و سبکی آنها را برشمرد. عامل دیگر در گسترش کاربری مصالح FRP سبک وزن بودن و چگالی پایین این نوع صفحات می باشد. آنچه که استفاده از کامپوزیت ها را در تقویت و ترمیم سازه ها مورد توجه قرار می دهد آن است که می توان این مواد را به گونه ای طراحی کرد که سازه ها را وادار به آن گونه رفتار کنند که مورد نیاز است، زیرا رفتار و مقاومت این مواد فقط در راستای الیافشان می باشد و می توان آنها را طوری طراحی نمود که فقط در راستای مورد نیاز از خود مقاومت نشان دهند. در این پژوهش یک پل نتنی متشکل از چهار پایه استوانه ای به قطر هر کدام 120 سانتی متر و با ارتفاع 640 سانتی متر با استفاده از کامپوزیت های FRP در چینش های مختلف (25 درصد، 50 درصد، 75 درصد و 100 درصد پایه ها) دورپیچ شده سپس سازه طراحی شده قبل و بعد از مقاوم سازی تحت نیروی زلزله مورگان قرار گرفته و میزان تغییر مکان سازه در حالت های مختلف با استفاده از نتایج بدست آمده از نرم افزار و نمودارهای موجود مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد و انتظام می رود که با افزایش سطح محصور شده توسط کامپوزیت های FRP میزان تغییر مکان سازه کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

کامپوزیت های FRP ، محصور سازی ، تغییر مکان ، نرم افزار ABAQUS ، نیروی زلزله