بررسی میزان تاثیر رنگ بر کودکان در طراحی فضاهای آموزشی

شناخت انسان از ویژگی هیا محیط زندگی او و چگونگی برقراری رابطه میان این دو عامل اهمیت بسزایی دارد، که علم روانشناسی محیطی بر این مهم می پردازد. روانشناسی محیطی در معماری، را می توان از عواملی دانست که رابطه مستقیم با موفقیت اجرای یک اثر معماری دارد و همواره باید به این علم در طراحی معماری توجه لازم داشت. انسان در تمام لحظات زندگی خود در حال دریافت پیام های حاوی اطلاعات از محیط اطراف خود و یادگیری آن ها می باشد خواه این محیط طبیعی بوده و خواه ساخته دست بشر باشد. محیط های یادگیری از عناصری تشکیل شده اند که در کنار هم معنا می یابند. ویژگی ها و کیفیت های هر کدام از این عناصر در شکل گیری رفتارهای مختلف موثر می باشند. کودکان نیز به طور انفعالی اطلاعات را جذب نمی کنند، بلکه آنچه را که در دنیای پیرامون خود می بینند، می شنوند و احساس می کنند، سپس انتخاب و تفسیر می نمایند؛ و همین موضوع حساسیت موضوع طراحی معماری برای فضاهای آموزشی کودک را موجب می شود. معماری هنری است که ما را در بر گرفته و انسان ها به ویژه کودکان بیش از اینکه بر فضا تاثیر بگذارند، از آن تاثیر می پذیرند. عنصر رنگ از مهم ترین عوامل تاثیر گذار در فضاهای آموزشی است و برای اثبات این مهم تحقیق حاضر با توجه به محتوی آن، به روش توصیفی- تحلیلی انجام گردیده و اطلاعات به دست آمده از اسناد کتابخانه ای به همراه مطالبی از نگارندگان کامل شده است.

کلیدواژه ها:

فضاهای آموزشی ، رنگ ، کودک ، طراحی ، روانشناسی محیطی