استفاده از روش فورپولینگ در تثبیت زمین و پایداری سینه کارو تحکیم تونل در پروژه قطعه 4 الف راه آهن قزوین - رشت - انزلی

یکی از مشکلات در زمان حفاری تونل شماره 3 قطعه 4 الف ناپایداری سنگهای پیرامون تونل که باعث ریزش متعدد در سینه کار در حوالی کیلومتر 700+ 110 شده بود. ادامه عملیات حفاری تونل در کیلومتر 711+110 متوقف گردید و به منظور داشتن پیش بینی از شرایط ژیو تکنیکی مصالح جبهه کار تونل دو جلقه گمانه اکتشافی در سینه کار تونل به صورت افقی تا عمق حدودی 60- 70 متری حفاری شد. که 20 متر از تونل مصالح ریزشی با خرد شدگی بالا و 50 متر بعدی تونل در مصالح با کیفیت مناسب می باشد. از سوی دیگر با توجه به اینکه در کیلومتر 630+110 یک حلقه گمانه عمودی حفاری شده بود نتایج حاصل از لوگ گمانه نشان داده است که مصالح پیرامون تونل از عمق 30 متر از سطح زمین در حوالی تاج تونل از سنگهای دگرگونی شیستی بسیار ضعیف به سنگهای شیستی هوازده با مقاومت متوسط تغییر پیدا کرده است. لذا پیش بینی شد که از کیلومتر 690+ 110 تا دهانه 630+ 110 و حوالی کیلومتر 600+110 وضعیت سنگهای پیرامونی تونل از نظر پایداری مناسب باشد ولی از کیلومتر 600+110 تا دهانه ورودی تونل در کیلومتر 435+110 مصالح تونل عمدتا رس به همراه ماسه و قلوه سنگ به رنگ قهوه ای باشد. لذا با توجه به ناپایداری مصالح و روباره کم حدود 20 تا 25 متر و سطح آب زیرزمینی بالا نیاز به عملیات پیش تحکیم سینه کار و تاج تونل قبل از پیشروی می باشد. یکی از روشهای مرسوم فور پولینگ یا همان حایل گذاری چتری است. که در این تونل مورد استفاده قرار گرفت. که هدف از آن پایداری سینه کار و کاهش نشست و جلوگیری از گسیختگی و لغزش زمین است. که 50 درصد نشست تا تا سطح زمین را کاهش داده است. همچنین لوله های فولادی و تزریق دوغاب با افزایش چسبندگی در توده خاک موجب کاهش انسداد افقی و قایم تونل و باعث افزایش مدول الاستیک شده است.

کلیدواژه ها:

تونل ، زمین شناسی ، فورپولینگ ، تزریق ، روش لوله های سقفی