سنجش اختلاط کاربری اراضی و نقش آن درپایداری شهری (نمونه موردمطالعه : محلات منطقه 3 اهواز)

جهان در حال توسعه متحمل یک گذار جمعیتی از یک جامعه روستایی – کشاورزی به یک جامعه شهری – صنعتی می باشد . شهرنشینی سریع غالبا منجر به شیوه ای از استفاده از زمین می شود که بی اعتنا به نیازهای نسل آینده بوده و موجب ناپایداری شهری می شود . یکی از موارد سنجش میزان پایداری کاربری اراضی میزان اختلاط این کاربری ها می باشد . در دهه ی اخیری اختلاط کاربری ها به عنوان یک جزء کلیدی در توسعه حمل و نقل گرا، توسعه محله های سنتی، توسعه هوشمند و شهرساز نوین مطرح شده است . هدف این پژوهش سنجش میزان اختلاط کاربری اراضی شهری و تعیین نقش این عامل در پایداری شهری می باشد . روش تحقیق در پژوهش سنجش میزان اختلاط کاربری اراضی شهری و تعیین نقش این عامل در پایداری شهری می باشد . روش تحقیق در پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و مورد مطالعه منطقه 3 شهر اهواز می باشد . نتایج تحقیق حاکی از آن است که اختلاط کاربری اراضی در سه زمینه اجتماعی ، اقتصادی و زیست محیطی در پایداری شهری موثر بوده است. به منظور سنجش میزان اختلاط کاربری اراضی در محلات مورد مطالعه از شاخص آنتروپی استفاده شده و نتایج این شاخص نشان می دهد در مجموع محلات مورد مطالعه دارای اختلاط کاربری اراضی پایینی می باشند که نشان دهنده ی ناپایداری شهری این محلات از این لحاظ بوده است .

کلیدواژه ها:

اختلاط کاربری اراضی ، پایداری شهری ، شاخص آنتروپی