بررسی عملکرد شهرهای جدید با رویکر رضایت از سکونت نمونه موردی: شهر جدید پردیس

نقش شهر جدید پردیس به مثابه شهری میانی در ناحیه شرقی منطقه شهری تهران از انی نظر در این مطالعه حایز اهمیت است که روند رشد افزایش جمعیت در دو دهه گذشته در شهرها و آبادی های بزرگ محور شرق پایتخت در مسیر جاده مازندران و همچنین استقرار مراکز صنعتی مجاز و غیرمجاز در این محور همگی گویای سرریز ملموس جمعیت شهر تهران و مازاد فعالیتهای اقتصادی آن به سوی این محور بوده است که در مطالعه عملکرد ان به این موضوع پرداخته شود. شهر جدید پردیس با برنامه ریزی مدون و از قبل سنجیده نقش مهمی را در جذب سرریز جمعیت و فعالیت های اقتصادی پایتخت و دیگر کانون های جمعیتی محور شرقی آن به عهده دارد و هدف نهایی این مطالعه نیز بررسی و ارزیابی این عملکرد شهر پردیس در سطح منطقه می باشد. نتایج بدست آمده از بررسی نمونه موردی پژوهش، نشان داد که به طور کلی شهر جدید پردیس، تا کنون نتوانسته در تحقق اهدافی که بدان منظور طراحی شده، موفقیت چشمگیری داشته باشد. به طوری که تا کنون تنها بخش اندکی از جمعیت پیشبینی شده در طرح جامع پردیس، در این شهر استقرار یافته اند واقعیت های موجود نیز، نمایانگر مهاجرت و اسکان اغلب اهالی شهر در سال های اخیر، در پی ایجاد محدودیت در تراکم و ساخت و ساز در شهر تهران (از سال 1381 به بعد) و به ویژه اقدامات رسمی در جهت تاسیس شهرداری پردیس می باشد. همچنین شهر پردیس به عنوان یک شهر ضعیف به لحاظ کارکردهای اجتماعی، جلوه نموده و بنیانگذاری شهر در محلی جدید و بدون سابقه زندگی اجتماعی در آن، موجب شده که تا کنون از روابط اجتماعی ضعیفی برخوردار باشد. ضمنا رشد حاشیه نشینی شهری و اسکان تعداد زیادی از مهاجران و گروه های کم درآمد در حاشیه شهر تهران، به دلیل عدم نظارت اصولی بر ضوابط حفظ حریم شهر سبب گردیده تا نرخ رشد جمعیت حاشیه نشین تهران بسیار افزایش یابد.

کلیدواژه ها:

شهرهای جدید ، شهر جدید پردیس ، عملکرد شهرهای جدید