انتخاب مسیر پیشنهادی BRT بوسیله مدل سلسله مراتبی (AHP) (مطالعه موردی : شهر بروجرد ؛ مسیر قیام – اندیشه)

توسعه حمل و نقل عمومی یکی از مهمترین سیاست ها در کلان شهرهای ایران است. بخصوص فشار ناشی از سهمیه بندی سوخت بار مضاعفی را بر دوش حمل و نقل عمومی شهرهای کشور انداخته است. از بین سیستم های حمل و نقل ، سامانه تندرو یا (BRT) از یک سو بخاطر هزینه سرمایه گذاری و زمان اجرای پایین و از سوی دیگر به لحاظ جابجایی حجم انبوه مسافر دارای بازده بسیار بالایی است که مورد توجه مدیران شهری واقع گردیده است. سامانه تندرو به پنج بخش اصلی شامل : ناوگان ، ایستگاه ، مسیر ویژه ، سیستم های هوشمند حمل و نقل (ITS) و مدیریت بهره برداری تقسیم می شود.مسیله طراحی شبکه اتوبوسرانی درون شهری یکی از بحث های روی مقالات حمل و نقلی و مسیله جاری کشور است. از این رو ، یک برخورد علمی با مسیله می تواند تا حدود زیادی مسیله تصمیم گیری ها در این زمینه را ساده و قابل توجیه کند. حل مسیله مسیریابی گامی مهم در جهت روند طراحی شبکه اتوبوسرانی است. هدف از انجام این مطالعه ارایه روشی کارا برای تعیین بهترین شبکه اتوبوسرانی ، از مجموعه ای بزرگتر از مسیرهای پیشنهادی می باشد به گونه ای که شبکه بدست آمده از نظر منابع مورد نیاز امکان پذیر باشد.در ابتدا سعی شده به بررسی و ارتباط بین پارامترهای مختلف و موثر بر تعیین مسیر در این سامانه پرداخته شود و ضمن تحلیل و ویژگی های هر کدام از زیر سیستم های این بخش ، گزینه های مختلفی که برای آن مطرح است - به روش ماتریس سلسله مراتب - نیل به هدف AHP بررسی گردد و طرح بهینه عملیاتی که جهت ارتقاء سامانه تندرو در بروجرد بدست آمده ، ارایه گردد.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل عمومی ، ترافیک شهری ، طراحی شبکه اتوبوس ، کارایی ، سامانه اتوبوسرانی تندرو