جریان پیدایش و تحول معماری نوین ایران (سیر اندیشه هوشنگ سیحون)

در سال های اخیر، معماری معاصر ایران و دوره مدرنیزاسیون به صورت چشمگیری مورد توجه توجه و بررسی قرار گرفته است.معماری دوره نوسازی یا معماری دوره نوین ایرانی به شبه مدرنیسم ایرانی موسوم است.این سبک توسط معماران خارجی و تحت تاثیر معماری نیوکلاسیم غرب،به دستور رضاخان آغاز شد و توسط نسل اول معماران تحصیل کرده ایران در غرب ،تحت تاثیر اندیشه های جریان ساز آن دوره ی اروپا،همانند سبک بین الملل و مدرسه باهاس دنبال شد.با نفوذ مدرنیسم،هویت فرهنگی معماری ایرانی کنار زده شد.نسل بعدی معمارانی همچون هوشنگ سیحون تلاش هایی در جهت بازگشت فرهنگ معماری ایران انجام دادند.در این مقاله به بررسی شرایط سیاسی -اجتماعی و تاثیر آن بر شیوه ی معماری،گرایشات واندیشه های معماران آن دوران و گسترش و تاثرات آن روی معماری دوره های بعد،از طریق معرفی و شناخت بناهای سیحون ومقایسه آن با بناهای امروز،به صورت مطالعات مروری پرداختیم.بررسی آثار به جا مانده سیحون، علاوه بر نشان دادن سیر اندیشه های پدر معماری نوین ایران ،جریان پیدایش وتحول معماری معاصر و دوران شکوفایی آن را به خوبی نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

معماری نوین ایران ، هوشنگ سیحون ، گرایشات و اندیشه ها ، تحول معماری معاصر