طراحی کنترل کننده های لرزهایی بهینه با استفاده از الگوریتم های طبیعی

موضوع مقاوم سازی سازه های مهندسی عمران در برابر نیروهای دینامیکی ناشی از عوامل طبیعی نظیر باد یا زلزله از دیر باز توجه مهندسین و محققین رشته مهندسی سازه را به خود معطوف داشته است. در مورد ساختمان های بلند مساله کنترل تغییر شکل های جانبی، پارامتری تعیین کننده در طراحی بوده و مشخصات طرح اغلب متاثر از آن می باشد. لذا در حالت کلی مساله اصلی به صورت کنترل دامنه ارتعاشات در سازه ها مطرح می گردد که متضمن حالات حدی ایمنی و بهره برداری به طور توام می باشد. در تیوری مدرن کنترل سازه ها، روش های کنترل ارتعاشات در چهار گروه سیستم های کنترل غیرفعال سیستم های کنترل نیمه فعال، سیستم های کنترل فعال سیستم های کنترل ترکیبی طبقه بندی می شوند بی شک یکی از اجزاء مهم ساختمان طراحی سیستم کنترلی جانبی است و با بالا رفتن ارتفاع ساختمان ها بدلیل اهمیت سازه و هزینه مصرفی، اطمینان از ایمنی سازه بایستی در اولویت اول باشد. در این تحقیق از معیار بهینه سازی بسیار مناسب ITAE و از دو روش بهینه سازی بسیار قدرتمند و هوشمند الگوریتم اجتماع ذرات و الگوریتم ژنتیک جهت طراحی سیستم کنترل کننده جرم میراگر غیر فعال و فعال استفاده شده است. نتایج طراحی بر روی یک ساختمان بلند یازده طبقه واقع در شهر رشت از حیث مشخصات عملکردی جابجایی و شتاب نسبی طبقات مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

جرم میراگر تنظیم شده فعال ، ساختمان بلند ، الگوریتم اجتماع ذرات ، الگوریتم ژنتیک