ارزیابی تاثیر شیوه های مختلف تبلیغات ایمنی راه بر روی رانندگان جوان (براساس تمایلات آشکار تقویت خویشتن در رانندگان جوان ؛ مطالعه موردی: مشهد)

در امروزه در بسیاری از جوامع موضوع تبلیغات در زمینه ایمنی راه به یک اقدام پیشگیرانه برای آموزش عموم مردم در جهت افزایش آگاهی آنان در زمینه ایمنی راه و کاهش آسیب های ناشی از تصادفات تبدیل شده است. این مقاله در نظر دارد با رویکردی روان شناسانه اثر مثبت و منفی تبلیغات رانندگی بر زمینه ایمنی راه را که بر روی تمایلات آشکار تقویت خویشتن رانندگان بر میزان مهارت و هوشیاری آنان در رانندگی می باشد را بررسی کند. نمونه های تبلیغات در غالب 3 دسته تبلیغات با رویکرد مثبت (نشان دادن رفتار ایمن رانندگی با اجتناب از نمایش نتایج منفی ، تبلیغات با رویکرد منفی (نمایش نتایج تجارب منفی) و تبلیغات کنترلی (نمایش مجموعه ای از تبلیغات سلامت روحی و روانی غیر مرتبط و یا بعضا مرتبط با رفتار رانندگی) برای بررسی در این مقاله برای یک جامعه آماری 18 تا 33 سال (n=150) در نظر گرفته شده است. با بررسی و نشان دادن این سه نوع تبلیغات این نتیجه به دست آمد که پیام تبلیغات با رویکرد منفی بر فرآیند های روان شناختی به ویژه در غالب تمایلات و تاثیرات آشکار در زمینه اخلاق رانندگی نسبت به تبلیغات با رویکرد مثبت و تبلیغات کنترلی در بین جوانان موثر تر بوده است و بطور کلی در مورد تاثیر این تبلیغات ایمنی بر میزان یادگیری و درک اجتماعی در تمایلات آشکار رانندگان جوان بحث شده و همچنین پیشنهاداتی برای ارزیابی تاثیر تبلیغات در جنبه ی پنهان (ضمنی) تمایلات رانندگان جوان نیز ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

رفتار رانندگان ، تبلیغات ایمنی راه ، ایمنی ترافیک ، رانندگان جوان