گونه شناسی جداره ی شهری بابلسر در دوره های پهلوی و معاصر با رویکرد اقلیمی و شکلی

جداره ی شهری درواقع سیمای فضاهای جمعی و حاوی ارزشهای فرهنگی و محیطی جامعه است که در دوران های مختلف شکل گرفته و به عنوان شناسنامه ی یک جامعه، حاوی میراث فرهنگی آن به شمار می رود . امروزه برخلاف گذشته، به واسطه توجه بیش ازحد به تک بناها، خودنمایی معماران و مالکان، ناهماهنگی با ابنیه ی مجاور و...، اغتشاش فضایی خیابان ها را رقم زده و تعریف خیابان به عنوان کلیتی زیبا و تاثیرگذار را مخدوش نموده است. شهر بابلسر در کرانه جنوبی دریای خزر یکی از شهرهای مرطوب و باران خیز است که طی چندین سال اخیر دست خوش تغییرات شگرف در نحوه ی ساخت گردیده است.در این مقاله سعی شده با گونه شناسی نوع معماری جداره ی شهری بابلسر در دو دوره پهلوی و معاصر (با نگرش اقلیمی و شکلی) به شناخت این ارزش ها، شباهت ها و تفاوت های آن بپردازد و در راستای تحولات آینده، طراحی و معماری جداره ی شهری را هماهنگ و سازگار سازد. شناخت بیشتر موضوع از طریق روش تحلیلی_ توصیفی و مطالعات کتابخانه ای و میدانی به تحلیل و بررسی داده ها برای رسیدن به نتیجه مطلوب اقدام نموده است.نتایج حاصل از این پژوهش نشان داده که در معماری بناهای دوره پهلوی با توجه به تاثیراتی که حکومت داشته، جداره شهری بابلسر دارای فرم خاصی می باشد و همچنین برون گرایی در آن رعایت شده است. در صورتی که در دوره معاصر هرچند سعی گردیده که این روند ادامه پیدا کند اما به دلیل افزایش قیمت اراضی و فشرده شدن بافت شهری پیروی از این اصل کاهش پیدا کرده است.

کلیدواژه ها:

جداره شهری ، نگرش اقلیمی ، نگرش شکلی ، معماری معاصر ، معماری پهلوی ، بابلسر