بررسی عوامل موثر در بازیابی و افزایش هویت فردی ساکنان خانه های سالمندان

سالمندی مرحله ای از چرخه زندگی و یک مسیر و روند طبیعی می باشدکه افراد ناگزیر آن را تجربه میکنند ، اما مسلما باور این حس که خود را به پایان زندگی نزدیک ببینی ، به نوعی برای همه سخت است. در صورتی که عده ای با این موضوع به خوبی کنار می آیند و این مرحله را نیز مانند باقی دوران زندگی همراه با خوبی و بدیهایش قبول می کنند و می گذرانند . ولی هستند افرادی که با شروع سن پیری ، طرد شدن از خانواده و رفتن به خانه های سالمندان را تجربه کرده و خود را از کار افتاده و به دردنخور می بینند و ثبات یگانگی در ارتباط با خود و دیگران را از دست می دهند . در زندگی فردی ، دید مثبت به خود ، وجود اعتماد به نفس ، توانایی در برقراری ارتباط با سایرین و احساس مفید و باارزش بودن ، می تواند به ایجاد هویت بخشی و راهیابی به یک تعریف مشخص از خود کمک کند و آرامش و امنیت را برای آنان به ارمغان بیاورد . هدف این پژوهش نیز به این منظور بود تا بتوان با پیدا کردن راهی برای بازیابی هویت فردی ، میزان افسردگی و گوشه گیری را در بین سالمندان تا حد امکان کاهش داد ، بنابراین فرض بر این قرار گرفت که عناصر کالبدی و غیرکالبدی می توانند نقش بسزایی در بازیابی هویت فردی ساکنان خانه های سالمندان داشته باشند و با تحقیقات کتابخانه ای و میدانی و جمع بندی های صورت گرفته ، نتیجه به دست آمده ، فرضیه را اثبات و عوامل کالبدی و غیرکالبدی را یکی از مهمترین عناصر در بازیابی هویت فردی در بین این افراد قلمداد کرد.

کلیدواژه ها:

سالمندان ، هویت فردی ، افسردگی ، عناصر کالبدی و غیرکالبدی