معیارهای طراحی دانشکده معماری و هنر با تاکید بر قابلیت های محیطی (مطالعه موردی : دانشگاه آزاد اسلامی گنبد)

طبق رویکرد قابلیت محیط، محیط می تواند به عنوان قوانینی از قابلیت ها باشد که شرایط رفتارهای گوناگون و تجربیات زیبایی شناختی را برای بشر فراهم سازد. هدف از نگارش این مقاله بررسی نظریه قابلیت محیط، شناسایی و تبیین این قابلیتها و چگونگی احراز آنها در روند برنامه ریزی و طراحی معماری دانشکده و در نهایت ایجاد راهکاری جهت فراهم نمودن محیطی مناسب و مساعد برای فعالیتهای آموزشی و پژوهشی در دانشکده هنر و معماری می باشد. روش مطالعه در این مقاله ترکیبی از روش های پیمایشی، اسنادی و میدانی بوده است. به همین ترتیب براساس رویکرد قابلیت محیط و اثبات نظری آن، پرسشنامه ای مندرج جهت رسیدن به راهکارهای نهایی تهیه و در جامعه آماری دانشجویان و کارکنان دانشکده طبق فرمول کوکران و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی بین 282 نفر توزیع و در نرم افزار آماری spss تجزیه و تحلیل شده است. در نتایج بدست آمده انتظارات و معیارهای مورد نظر پاسخگویان نسبت به یک محیط آموزشی مشخص و در نهایت قابلیتهای محیطی از جمله میزان اهمیت انگیزه های فردی، تنوع فعالیت های گروهی، خلوت، فضای های علمی، مکان هایی مناسب برای نشستن و تبادل نظر و دیگر موضوعات مهم، شناسایی شده و تاثیر آنها در روند برنامه ریزی و طراحی نهایی دانشکده هنر و معماری مورد توجه قرار گرفته است

کلیدواژه ها:

قابلیت محیط ، هنر و معماری ، قابلیت کالبدی ، طراحی و برنامه ریزی