ارتباط عوامل آنتروپومتریک و سرطا ن پستان و تغییر شیوه زندگی

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 692

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICBCMED08_214

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397

چکیده مقاله:

سرطان پستان شایعترین سرطان تشخیص داده شده و دومین سرطان منجر شونده به مرگ در میان زنان است.در سال 2002،182125 زن در ایالات متحده مبتلا به سرطان پستان مهاجم بودند و 41514 زن در اثر این سرطان سرطان دومین علت شایع مرگ بعد از بیماری های قلبی-عروقی مرده اند.برآورد می شود که در سال 2003 در ایالات متحده 1 زن از هر 8 زن و در سال2003، 1 زن از هر 7 زن در زندگی خود مبتلا به سرطان پستان شوند. در مطالعه Sim X و همکاران نشان داده شد که از سال 1968 تا 2002 شیوع سرطان پستان در جمعیت سنگاپور 3 برابر شده است .در سال 1970 زنان هندی بالاترین میزان ابتلا راداشتند اما در اواسط 1980 بیشترین میزان ابتلا در میان زنان چینی دیده شد.در مطالعه ای در 2005 بیان گردید رنان افریقاییامریکایی مرگ ومیر بالاتری از سرطان پستان نسبت به زنان سفید پوست دارند. هورمونهای اندوژن علت اوله سرطان پستانهستند که بافت چربی بر چرخش این هورمونها اثر می گذارد.در مطالعه Eliassen AH و همکاران که بروی 78143 زن 55-30 ساله سالم به مدت 26 سال به منظور بررسی ارتباط سرطان پستان با تغییرات و زنی بالغین بعد از 18 سالگی و بعد از یایسگی و خطر سرطان پستان صورت گرفت مشخص گردید،در مقایسه با زنانی که وزن خود را حفظ کرده بودند خطر سرطان پستان در زنانی که بعد از 18 سالگی 25 کیلوگرم یا بیشتر وزن بدست آورده بودند (p<0/001) و زنانی که 10 کیلوگرم یا بیشتر بعد از یایسگی افزایش وزن داشته اند (p=0/002) افزایش یافته بود. بطور کلی افزایش وزن در طول زندگی بالغین خصوصا بعد از یایسگی خطر سرطان پستان را در میان زنان یایسهافزایش می دهد در حالیکه کاهش وزن بعد یایسگی خطر را کاهش می دهد. میزان دریافت انرژی وانداره بدن وفعالیت فیزیکی هر کدام بطور مستقل بر خطر ابتلا به سرطان پستان در زنان یایسه موثرند. مطالعه ای در سال 2006 به بررسی زنان 74-55ساله پرداخت .نتایج بیانگر آن بود که خطر سرطان پستان در زنانی که بیشتر از 2084 کیلوکالری در روز انرژی دریافت می کردند نسبت به زنانی که انرژی دریافتی آنها کمتر از 1316 کیلوکالری در روز بود بطور مشخص افزایش می یابد (p=0/03) شاخص توده بدنی نیز همراهی مثبتی با خطر داشت (p=0/01) زنان با مدت زمان فعالیت بدنی بیشتر از 4 ساعت در هفته در مقایسه با زنانی که فعالیت بدنی نداشتند واضحا در معرض خطر کمتری بودند (p=0/015) در نهایت خطر سرطان پستان در زنانی که بیشترین شاخص توده بدنی و کمترین فعالیت بدنی و بیشترین دریافت انرژی را داشتند 2 برابر افزایش یافته بود.سایز و اندازه بدن از عوامل خطر قابل تغییر سرطان پستان هستند.

نویسندگان

مینا طاهری

دانشگاه علوم پزشکی شیراز

آذر نعمت الهی

دانشگاه علوم پزشکی شیراز

زهرا یزدان پناه

دانشگاه علوم پزشکی شیراز