اثرات دریافت آهن در خطر بروز سرطان

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,367

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICBCMED09_036

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397

چکیده مقاله:

آهن یک ماده معدنی ضروری است که به دلیل ماهیت الکترون دهندگی و الکترون پذیرندگی برای بسیاری از آنزیم های دخیل در مس یرهای بیوشیمیایی یک کوفاکتورکلیدی محسوب می گردد. با این حال، مشارکت آهن در واکنش های اکسیداسیون و احیا، آن را به طور بالقوه خطرناک نیز می کند. بنابراین هم اضافه بار و هم کمبود آهن می توانند اثرات سوء بر سلامت بهینه داشته باشند. ارتباط کمبود و اضافه بار آهن با انواع سرطان از دو جهت قابل مطالعه می باشند، اثرات محافظتی و درمانی و اثرات سرطانزا. سطح مطلوب آهن در بدن زمانی حفظ می گردد که مکانیسم های تنظیمی آهن در بدن به درستی عمل کرده و ورود آهن به بدن در محدود ه مقادیر فیزیولوژیک باشد. بر اساس برخی شواهد موجود به نظر می رسد که دریافت مقادیر زیاد آهن موجود در غذاهای حیوانی (هم)، به ویژه از گوشت قرمز، ممکن است خطر ابتلا به برخی سرطان ها را افزایش دهند. بنابراین دریافت مقادیر کافی آهن عمدتا از منابع گیاهی و حفظ غلظت فریتین سرم در مقادیر پایین محدوده نرمال منطقی به نظر می رسد. از سوی دیگر به کارگیری کمبود آهن با استفاده از شلاتور های آهن یا ایجاد حمله اکسیداتیو به واسطه آهن برای درمان یا پیشگیری از سرطان امیدوار کننده به نظر می رسند اما تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است. با این پیش زمینه مطالعات و شواهد موجود با تمرکز بر نقش اضافه بار و کمبود آهن در ایجاد و درمان سرطان مرور می گردند.

نویسندگان

یاسمن جمشیدی نایینی

دانشجوی کارشناسی ارشد علوم تغذیه، گروه آموزشی تغذیه بالینی و رژیم درمانی، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشک ی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی

سعیده اسمعیلی

گروه تحقیقات علوم و صنایع غذایی، انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی کشور، دانشگاه علوم پزشکی وخدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی

سیدحسین داودی

استادیارگروه تغذیه بالینی و رژیم درمانی، انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی کشور،دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی