در حضور کویرستین231-MB-MDAمطالعه ی اثرات کشندگی تاموکسیفن به روی رده ی سلولی

سرطان پستان در بین زنان ایرانی رتبهی دوم را در ابتلا به این بیماری دارد. تاموکسیفن که یکی از ترکیبات مهار کنندهی گیرنده استروژن محسوب میشود، با مهار این گیرنده ها در هسته و فعال سازی گیرندهی GPR30، مسیر آپوپتوز را در سلولهای دارای گیرندهی استروژن القا می نماید، لکن در سلولهای فاقد گیرندهی استروژن، اثر مهاری تاموکسیفن اغلب با ایجاد گونه های فعال اکسیژن (ROS) همراه است. کویرستین در خانوادهی فلاونوییدها گروهبندی میشود که علیرغم اثرات پاداکسایشی توانایی مهار رشد را در بسیاری از سلولهای سرطانی دارد.روشها:زیستایی سلول های MDA-MB-231 در زمان تیمار دارویی در قیاس با سلولهای تیمارنشده با استفاده از MTT بررسی شد. سلولهای MDA-MB-231 برای مدت زمان 48 و 72 ساعت با غلظتهای 20 تا 100 میکرومولار تاموکسیفن و 0/1 تا 1 میلیمولار کویرستین تیمار شدند. سپس MTT به میزان 0/2 میلیگرم به ازای هر میلیلیتر به محیط اضافه و سلولها برای مدت زمان 3 ساعت در دمای 37 درجه سانتیگراد انکوبه شدند و در نهایت میزان فورمازان تولیدی در طول موج 570 نانومتر اندازهگیری شد.نتایج: MDA-MB-231 تیمار همزمان تاموکسیفن 50) میکرومولار) و کویرستین 0/5) میلیمولار)، اثر مهارکنندگی رشد را بر روی 40 درصد از سلولهای پس از 48 ساعت القاء مینماید بحث: نتایج بدست آمده نشان داد که در سلولهای MDA-MB-231 تاموکسیفن توانایی بروز اثرات کشندگی خود را در حضور کویرستین از دست میدهد. این موضوع نشان می دهد که در این ردهی سلولی، سازوکار القای مرگ سلولی توسط تاموکسیفن از طریق تولید گونههای فعال اکسیژن (ROS) اعمال میشود و در زمان حضور کویرستین بواسطه ی اثرات پاداکسندگی این فلاونویید گیاهی از میزان سمیت تاموکسیفن کاسته میشود. جالب است که این موضوع در غلظتهایی از کویرستین تظاهر می یابد که این ماده، خود دارای اثرات کشندگی است اما بواسطهی درگیر شدن مولکولهای کویرستین در فرآیند خنثی سازی ROS توانایی آن در کشتن سلولها از میان میرود.

کلیدواژه ها:

تاموکسیفن ، کویرستین ، سرطان پستان ، رده سلولی MDA-MB-231