بررسی اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری بر سلامت عمومی و رضایت زناشویی بیماران زن مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: پژوهش حاضر یک مطالعه ی نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل نابرابر با هدف بررسی اثر بخشی درمان گروهی مدیریت استرس با رویکرد شناختی رفتاری بر سلامت عمومی و رضایت زناشویی بیماران زن مبتلا به سرطان پستان بود. روش پژوهش: جامعه آماری شامل کلیه ی زنان مبتلا به سرطان پستان که از طرف بیمارستان های سبزوار معرفی شدند بود. تعداد 24 بیمار زن متاهل با بهره گیری از روش نمونه گیری معطوف به هدف پژوهش انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (12نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش 8 جلسه هفتگی مداخله ی مدیریت استرس به شیوه ی شناختی رفتاری دریافت کردند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه ی رضایت زناشویی انریچ فرم 47 سوالی و پرسشنامه سلامت عمومی گلدنبرگ 28 سوالی بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه ی 18 و با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس صورت گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که میانگین نمرات سلامت عمومی و خرده مقیاس های آن گروه آزمایش در مرحله ی پس آزمون به طور معناداری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت. (p-value=0/0001<0/05) و همچنین میانگین نمرات رضایت زناشویی در گروه در گروه آزمای در مرحله ی پس آزمون به طور معناداری نسبت به گروه کنترل افزایش یافت (p-value=0/000<0/05). نتیجه گیری: مداخل مدیریت استرس به شیوه شناختی رفتاری باعث ارتقاء سلامت عمومی ( علایم جسمانی، اضطراب، عملکرد اجتماعی و افسردگی) می شود و نیز باعث افزایش رضایت زناشویی در زنان مبتلا به سرطان پستان می گردد. با توجه به کاهش سلامت عمومی و رضایت زناشویی در بیماران مبتلا به سرطان پستان و موثر بودن مداخله روانی، درمان های روان شناختی در این بیماران می تواند مفید باشد.