کارکرد سناریونویسی درتصمیمگیری اقتضایی مبتنی بر روش AHPبا رویکرد مدیریت بحران

پژوهش پیش روی که به روش تبینی تهیه و نگارش شده است به دنبال آن است تا به این سؤال اصلی پاسخ گوید؛ «کارکرد سناریونویسی بر تصمیم گیری اقتضایی (مبتنی بر اقتضائات زمانی و مکانی) به چه میزان خواهد بود؟». به ضرورت می توان حوزه ها و شاخص های متعددی را برای پاسخگویی و سنجش میزان اثرگذاری برشمرد؛ اما شواهد و قرائن حکایت از آن دارد که اساس روش سناریونویسی مبتنی بر آینده پژوهی و پیش بینی پدیده های ممکن، محتمل و ترجیحی است و در هر یک از گزینه های مطرح شده متناسب با شاخص های سناریونویسی، انتخاب هایی برای تصمیم گیری و حرکت به سمت آینده ی مطلوب بوجود می آید. همچنین فرآیند تحلیل سلسله مراتبی نیز مبتنی بر ارائه گزینه هایی است که متناسب با شاخص های تصمیم گیرنده بصورت مقایسه زوجی در مقابل وی قرار می گیرد. بنابراین، این پژوهش بر مبنای این فرضیه قرار گرفته است؛ «می توان با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی، با وزن دهی به شاخص های تعریف شده در سناریوها ، گزینه های منبعث از تکنیک سناریو نویسی را وزن دهی و در راستای انتخاب گزینه مناسب، تصمیم گیری نمود». نهایتاً نگارنده نتیجه گیری کرده است که کارکرد سناریونویسی بر تصمیم گیری اقتضایی که مبتنی بر روش تحلیل سلسله مراتبی بنا می شود یک کارکرد مثبت، مؤثر، کارآمد و قابل استفاده در فرآیند تصمیم گیری است.

کلیدواژه ها:

سناریو ، تصمیمگیری ، مدیریت بحران