بازنگری در قراردادهای BOT با رویکرد مدیریت ریسک

انسان از ابتدا تا انتهای زندگی خود همواره با خطر همزیستی داشته از این رو می توان تاریخچه دانش مدیریت ریسک را هم زمان با تمدن بشری در نظر گرفت،در واقع مدیریت ریسک امروزی نسخه به روز شده شیوه های مقابله با خطرات در گذشته است.به صورت خلاصه مدیریت ریسک نحوه برخورد با خطرهای احتمالی را سازماندهی می-کند.از طرف دیگر با رشد روزافزون تکنولوژی ضرورت استفاده از دانش مدیریت در پروژه های عمرانی استفاده از راهکاری های مدون تعریف شده با هدف اجرا تکمیل موفقیت آمیز پروژه با کم ترین میزان اشتباه اتلاف منابع مورد توجه قرار گرفته است.تمامی مدیران پروژه به دنبال ابزاری هستند که پیامدهای ناشی از تصمیمات پروژه را کاهش دهند که مدیریت ریسک در این زمینه یک روش نوین مفید محسوب می شود.BOT، یکی از روش های مشارکت جذب بخش خصوصی در پروژه هایی که با مشکل هایی مانند کمبود منابع،عدم دسترسی به فناوری لازم و... روبه رو هستند به شمار می رود. قراردادهای ساخت،بهره برداری،انتقال در زمره روش های اجرایی تامین مالی پروژه قرار گرفته است به صورت مختصر پروژه توسط یک شرکت خصوصی با مجوز دولت ساخته می شود پس از پایان مدت اعتبار قرارداد پروژه به دولت منتقل می شود فاصله بین ساخت تا انتقال در قراردادهای مختلف متغییر امتیاز پروژه متعلق به شرکت خصوصی می باشد.امروزه با توجه به افزایش اجرای پروژه ها در غالب این قراردادها،به منظور کاهش ریسک های وارده به طرفین قرارداد می توان از دانش مدیریت ریسک در راستای اجرای پروژه به شکلی مطلوب استفاده کرد.به صورت خلاصه هدف از پژوهش حاضر بررسی ریسک های موجود در قراردادهای BOT، با رویکری توصیفی-تحلیلی می باشد.به منظور دستیابی به هدف ذکر شده از مطالعه منابع کتابخانه ای الکترونیکی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت ریسک ، مدیریت پروژه ، ساخت بهره برداری انتقال ، BOT