تاثیر رویکردهای مشارکتی در معماری بر بهبود کیفیت زندگی شهروندان

مفاهیم رویکردهای مشارکتی، دیر زمانی است که مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. این مقاله بر نظریه ها مباحث معاصر در مورد رویکردهای مشارکتی تاثیر آنان بر زندگی شهروندان همبستگی های اجتماعی متمرکز است. سوال اصلی پیرامون چندی چونی تاثیر کاربرد روش های مشارکتی جمعی بر بهبود کیفیت زندگی شهروندان بود. با استفاده از روش تحقیق کیفی- توصیفی گردآوری داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای اسنادی، نیز تجزیه تحلیل داده ها به روش استدلالی منطقی نشان داده شده که در حالی که روش های مختلفی از مشارکت در امر برنامه ریزی معماری وجود دارد، بکارگیری این روش ها ویژگی ها اصول حاکم بر آن ها می تواند به طرق مختلف منجر به ارتقاء کیفیت زندگی شهروندان شود.

کلیدواژه ها:

رویکردهای مشارکتی ، معماری مشارکتی ، معماری اجتماعی ، معماری جمعی ، احساس اجتماعی ، کیفیت زندگی