بررسی کمی شاخص های سفتی در بیماری پارکینسون

یکی از معاینات اساسی که در حال حاضر توسط نورولوژیست ها برای تشخیص و سنجش درجه بیماری پارکینسون بکار میرود، اندازه گیری سفتی اندامهای جانبی با ایجاد حرکت غیر فعال در این اندامها می باشد. ماهیت کیفی چنین معایناتیموجب شده است تا محققان در جستجوی شیوه ای کمی برای این فرایند برآیند. هدف از این تحقیق توسعه توانایی شیوهای بود که قبلا برای کمی سازی سفتی در بیماری پارکینسون ارائه شده بود. به این منظور سعی شد تا شاخص های ویسکوزو الاستیک در بخش های مختلف دیاگرامهای هیسترزیس حاصل از اطلاعات گشتاور-جابجایی زاویه ای که قبلا اندازه گیریشده بود، محاسبه گردد. محدوده حرکتی به سه بخش ابتدایی, میانی و انتهایی تقسیم شده و برنامه ای در محیط MATLAB توسعه یافت که قادر به محاسبه شاخص ها در هر بازه بود. این محاسبات برای 41 بیمار و 11 فرد سالم انجام شد. برای پیدا کردن بهترین شاخص که قادر به رتبه بندی کمی سفتی باشد، با استفاده از روشهای آماری هریک از شاخص ها با سفتی گزارش شده از معاینات بالینی سنجیده شد. نتایج نشان داد که شاخص ویسکوز سفتی مربوط به انتهای محدوده حرکت بشکل نرمال شده بهترین همبستگی را با سفتی اندازه گیری شده به شیوه بالینی داراست (r=0.899). این میزان همبستگی بیشتر از همبستگی شاخص هیسترزیس کل نرمال شده بود که در تحقیق قبلی بررسی شده بود.

کلیدواژه ها:

اندازه گیری ، روش های آماری ، ویسکوز ، الاستیک ، پارکینسون