افزایش استحکام مکانیکی اسفنج های سلول باز آلومینایی با استفاده از مقدار بهینه پراکنده ساز تایرون

در این پژوهش اسفنج های سلول باز آلومینایی با استفاده از دوغاب مناسب از لحاظ خواص رئولوژیک، و با استفاده از اسفنج پلی اورتان به عنوان الگو از روش کپی برداری تهیه شدند . ابتدا دوغاب مناسب برای تهیه ایناسفنج ها مورد بررسی قرار گرفت و شرایط مناسب رئولوژیکی برای این کار تعیین و بدین ترتیب حداکثر مقدار محتوی جامد دوغاب به 60 درصد وزنی رسید . به منظور افزایش مقدار ماده جامد در دوغاب از مقداربهینه تایرون به عنوان پراکنده ساز در دوغاب استفاده شد . برای این کار تغییرات گرانروی دوغ اب با استفاده از مقادیر مختلف تایرون از 0 تا1/2درصد بر مبنای پودر جامد، بررسی و مقدار بهینه تایرون در کم ترینمقدار گرانروی برابر با0/8%بدست آمد . بدین ترتیب امکان افزایش محتوی جامد دوغاب با شرایط مناسب برای تهیه اسفنج، از 60 به 66 درصد وزنی فراهم شد . سپس تأثیر افزایش مقدار ماده جامد و چگونگی اثر آن بر خصوصیات شبک ه ای و نیز استحکام فشاری اسفن جهای زینتر شده مورد بررسی قرار گرفت . بررسی ریزساختار اسفنج ها با میکروسکوپ الکترونی روبشیSEM) نشان دهنده کاهش چشمگیر عیوب میکروسکوپی و ماکروسکوپی در بندهای اتصالی شبکه اسفنج با افزایش محتوی جامد دوغاب می باشد. مقدار تخلخل کلی اسفنج های آلومینایی تهیه شده از دوغاب های حاوی 60 و 66 درصد وزنی جامد به ترتیب برابر83/25 و80/4%بدست آمد درحالی که استحکام فشاری این اسفنج ها از1/33 بهMPa3/24افزایش یافت.