تاثیر افزودن آزکوربیک اسید بر زمان گیرش و استحکام فشاری سیمان استخوانی کلسیم فسفاتی و رهایش آن در محیط شبیه سازی شده به پلاسمای خون
محل انتشار: نهمین کنگره سرامیک ایران
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,002
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICC09_004
تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1392
چکیده مقاله:
سیمانهای استخوانی کل سیم فسفاتی، مواد زیست سازگاری هستند که زمینه آن حاوی میکرو تخلخل بوده و پس از قرار گیری در محیط بدن به طور کامل طی یک پروسه زمان دار به نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت با ویژگیهایی شبیه به هیدروکسی آپاتیت موجود در استخوان تبدیل می شوند. این مواد قاب لیت حمل انواع داروها از جمله آنتی بیوتیک ، داروهای ضد سرطان و فاکتورهای رشد استخوان را دارا می باشند و قادرند داروهای سوار شده را طی یک پروسه طولانی مدت در محل آسیب به صورت کنترل شده رها نمایند. هدف از انجام این تحقیق افزودن آزکور بیک اسید (به عنوان عامل تحریک کننده استئوبلاست ها) به تر کیب سیمان کلسیم فسفاتی و بررسی اثر آن بر زمان گیرش، استحکام فشاری سیمان های کلسیم فسفاتی و روند تبدیل واکنشگرها به فاز آپاتیت در محلول شبیه بدن می باشد. همچنین نرخ رهایش آزکور بیک اسید از سیمان با گذشت زمان نگهداری سیمان حاوی آزکوربیک اسید در محلول شبیه سازی شده بدن به مدت زمان های 0/5 و 1 و 2 و 4 و 7 ساعت 1و 2 و 4 و 8 و 12 و 21 روز، مورد ارزیابی قرار گرفت. در این تحقیق فاز پودری سیمان ترکیبی از تتراکلسیم فسفات و دی کلسیم فسفات انتخاب شد و آزکوربیک اسید به عنوان عامل استئوجنیکی با غلظت های مختلف 50 و 100 و 200 μg/mlit به فاز مایع سیمان که شامل 3% NaH2PO4 می باشد افزوده شد. بر اساس نتایج بدست آمده ، محصول نهایی واکنش گیرش سیمان کلسیم فسفاتی، هیدروکسی آپاتیت نانو ساختار بوده است که بسیار شبیه فاز معدنی استخوانی بدن می باشد. همچنین مشاهده شد که با افزودن آزکور بیک اسید به سیمان زمان گیرش آن کاهش یافته است به طوریکه نمونه بدون آزکوربیک اسید دارای زمان گیرش 35 دقیقه بود این درحالی است که زمان گیرش برای نمونه با 200 μg/mli آزکوربیک اسید این مقدار به 25 دقیقه کاهش یافته است. استحکام فشاری نمونه ها با افزایش آزکوربیک اسید، افزایش یافته است بطوریکه استحکام نمونه بدون آزکوربیک اسید Mpa16/26 بوده و استحکام نمونه حاوی 200 µg/mlit آزکوربیک ا سید به Mpa25/16 افزایش یافته است. نتایج SEM نشان دادند که به همراه افزایش مقدار آزکوربیک اسید و مدت زمان غوطه وری مقدار آپاتیت تشکیل شده افزایش یافته است البته زمان غوطه وری بیش از 14 روز باعث کاهش مقدار فاز آپاتیت شده است. همچنین مقدار رهایش آزکوربیک اسید با افزایش مقدار آن کاهش یافته و بیشترین درصد رهایش مربوط به نمونه حاوی 50 µg/mlit آزکوربیک اسید بوده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
کتایون همتی
دانشکده مواد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
سعید حصارکی
پژوهشگاه فناوری نانو و مواد پیشرفته، پژوهشگاه مواد و انرژی
علی نعمتی
دانشکده مواد، دانشگاه صنعتی شریف
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :