بررسی تعامل موسیقی و معماری در هماهنگی فرم و عملکرد سیمای یک فضای شهری

در بیشتر پژوهشهای انجام شده در زمینه هنر معماری و موسیقی، عوامل تأثیرگذار در آفرینش این دو هنر مورد توجه قرار گرفته است؛ اما هدف از نگارش این مقاله فقط بررسی این عوامل و تفاوتها و مشابهتهای میان این دو مهم نیست، بلکه شناخت چگونگی خلق فضا در معماری اسلامی با توجه به روابط مفهومی و محتوایی میان این دو و ادغام کردن این مفاهیم موردنظر می باشد تا بتوان با درک هرچه بیشتر مفاهیم بنیادی موسیقی ایرانی به عنوان سرچشمه ی الهام بخشی و راهنمای ترکیبی در طراحی های خود استفاده کرد و یا از فضای معماری ایرانی و بنایی خاصی به عنوان الگویی در جهت خلق آثار موسیقیایی بهره گرفت. درنهایت این مقاله با بررسی های مفهومی میان این دو مؤلفه ی موسیقی و معماری در تعامل هر چه بیشتر این دو هنر قصد دارد این واقعیت را روشن سازد که می توان با همانندسازی «طراحی شهری» به مثابه «سمفونی موسیقی» و از درک یک قطعه ی موسیقی و استخراج نکات اصلی ساختاری، مفهومی و... حسی را به وجودآورد که فضای معماری ایرانی نیز بتواند مشابه آن حس فضایی را القا کند.

کلیدواژه ها:

معماری ، معماری اسلامی ، موسیقی ، طراحی شهری ، مفاهیم بنیادی