فرسایش سطوح خارجی ساختمان بواسطه عناصر اقلیمی تیم تحقیقاتی وترو

مسکن یکی از ضروریترین نیازهای بشر برای در امان ماندن از شرایط سخت اب و هوایی است، یکی از مهم ترین عوامل فرسایش سطوح خارجی ساختمان ها که به طور مداوم و هر روز در معرض نور خورشیدهستند فرسایش ناشی از اشعه ما ورای بنفش نور خورشید است. این تحقیق در سه بخش انجام شده است 1) مطالعات کتابخانه ای ،2) اندازه گیریهای میدانی 3) مطالعات آزمایشگاهی، و برای تعیین ویژگی های فیزیکوشیمیایی موثر بر فرسایش پذیری ، برخی ویژگیهای فیزیک وشیمیایی که بر اساس بررسی منابع ممکن بود در فرسایش پذیریدر تابش آفتاب موثر باشند، اندازه گیری شدند، و کانی کلریت حاصلی از دگرسانی بیوتیت است که گاهی با تشکیل اسفن همراه بوده و نیز مسکویت حاصل از تجزیه بیوتیت نیز در جوار بیوتی مشا هد ٥ ملی شو د . پلا ژیو کلاز ها یی که به حالت منطقه بندی د ید ه می شوند ، در ر ا ستای مناطق کلاسیک دستخوش تجزیه شده اند . فلدسپار قلیایی نیز به صورت تجزیه شده وجود دارد . همچنین کانی هایی از قبیل زونیزیات کلینو زونیزیات و کلریت نیز حاصل د گر سا نی پلاژیو کلا ز کلسیم د ار طی پدیده ی سوسوریتی شدن مشخص اند . فرایند های مهم فرسایش شامل یک تخریب و هوازدگی و دو متلاشی شدن حرارتی می باشد و از این تحقیق نتیجه گرفتیم که پوشش سطوح نهایی ساختمان با رعایت در نظر گرفتن شرایط اقلیمی باید دارای ویژگی هایی چون درصد افزایش طول نسبی ، مقاومت کششی ، مقاومت پارگی ، جذب آب، 6. فرسودگی حرارتی در هوا ، انعطاف ،UV مقاومت در برابر اشعه ، فرسودگی حرارتی در هوا، انعطاف پذیری در سرما،پایداری حرارتی، نفوذ ناپذیری در برابر آب ،ضخامت ،وزن واحد سطح را دارا بوده و برای طول عمر بالا با عناصر اقلیمی منطقه سازگار باشند.

کلیدواژه ها:

عناصر اقلیمی ، فرسایش ، هوا زدگی ، پوشش نهایی ، فرسودگی حرارتی ، اشعه UV