بررسی عوامل مؤثر در طراحی و ایجاد فضای باز مجتمعهای مسکونی برروابط اجتماعی ساکنان

رشد و گسترش شهرها به دنبال انقلاب صنعتی و تحولات دنیای مدرن، موجب افزایش جمعیت شهرها و به دنبال آن کمبود فضا جهت اسکان این جمعیت در شهرها گردید. این مسأله باعث شد تا تحول اساسی در محل سکونت بشر رخ داده و از زندگی در خانههای بزرگ، منفک و باز به زندگی در مجتمع های مسکونی و انبوه آپارتمانهای کوچک رویآورد که شرایط جدیدی برای رفتار اجتماعی افراد تعریف میکند. از آنجاییکه انسان موجودی اجتماعی است این سبک زندگی آسیبهای جدی به تعاملات اجتماعی وی وارد میکند که نتایج آن در سطح کلان جامعه بروز میکند. با توجه به این موضوع توجه به طراحی فضای باز در مجتمعهای مسکونی متناسب با ساکنان آن امری ضروری میباشد. در این تحقیق ضمن تعریف عوامل تأثیرگذار در فضای باز مجتمعهای مسکونی به بررسی نحوه استفاده از آن در طراحی این فضاها به روش توصیفی-تحلیلی پرداخته میشود. ابزار گردآوری اطلاعات این تحقیق مبتنی بر روش مطالعات کتابخانه ای میباشد. نتایج حاصل از این تحقیق ضرورت مطالعه عوامل مؤثر در طراحی فضای باز مجتمعهای مسکونی در جهت بهبود روابط اجتماعی ساکنان آن را نشان می دهد

کلیدواژه ها:

مجتمعهای مسکونی ، روابط اجتماعی ، حس مکان ، حس تعلق