ارزیابی شاخص های توسعه پایدار شهری در محلات شهری با استفاده ازمدل تصمیمگیری چندمعیاره ویکور(مطالعه موردی: شهربیرجند)

توسعه پایدار نواحی شهری به عنوان یکی از اهداف اساسی در جغرافیا، در جستجوی تقویت ابعاد اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و بنیادی شهرهاست. هدف پژوهش حاضر ارزیابی و سنجش شاخص های توسعه پایدار شهری در چهارمحله مدرس، معلم، غفاری و پاسداران شهر بیرجند می باشد که جهت رسیدن به این هدف از روشهای تصمیم گیری چند معیاره (MADM) استفاده شده است. اطلاعات پرسشنامه در قالب 4 بعد و 64 سوال طراحی گردید. این ابعادعبارتند از: اقتصادی، زیست محیطی، اجتماعی و نهادی )بنیادی(. سپس وضعیت شاخصها در محلههای شهر بیرجندمورد سنجش قرارگرفت و سرانجام این چهارمحله )مدرس، معلم، غفاری و پاسداران( با استفاده از وزندهی به روشAHP و تکنیک ویکور طبقهبندی گردید. چنان که نتایج نشان میدهد، در شاخص های اقتصادی مناطق غفاری و معلم با نمره 0/092رتبه اول و منطقه پاسداران با نمره0/076 رتبه چهارم را به خود اختصاص داده اند. در شاخص های اجتماعی منطقه معلم با نمره0/059تبه اول و منطقه مدرس با نمره 0/041رتبه چهارم را به خود اختصاص داده است. در شاخص زیست محیطی پاسداران با نمره 0/065منطقه رتبه اول و منطقه معلم با نمره0/056 رتبه چهارم را به خود اختصاص داده اند. در شاخص نهادی نیز منطقه پاسدارن با نمره 0/054 رتبه اول، مناطق معلم و غفاری با نمره مشابه 0/051مشترکا رتبه دوم و منطقه مدرس با نمره0/045رتبه سوم را به خود اختصاص داه اند. در کل محله غفاری با نمره صفر و رتبه یک، پایدارترین و در مقابل محله پاسداران با نمره 0/85 و رتبه 4 به عنوان ناپایدارترین محله در بین این چهار محله در شهر بیرجند شناخته شدهاند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار شهری ، محلات شهری ، شهر بیرجند ، روش وزن دهی AHP ، مدل ویکور